Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, λέει η παροιμία, και για το ελληνικό κράτος είναι νόμος, ο μόνος που τηρεί με ευλάβεια αν πρόκειται για εξυπηρέτηση πελατειακών αναγκών. Ετσι, με τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών που εντάχθηκε σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας παρατείνεται η κατάληψη επιπλέον δημοσίων χώρων –πλατειών, πεζοδρομίων, ακόμη και δρόμων– με τραπεζοκαθίσματα.
Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κατά την έναρξη της πανδημίας, ένα από τα μέτρα που προέκρινε η κυβέρνηση ήταν η αραίωση των τραπεζιών σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Λογικό, γιατί ο συνωστισμός αυξάνει τις πιθανότητες μετάδοσης. Λογικό ήταν και το μέτρο αντιστάθμισης των απωλειών που θα είχαν οι επιχειρήσεις, δίνοντας τη δυνατότητα να απλώσουν τραπεζοκαθίσματα σε διπλάσιο χώρο. Ομως, όπως έγραψε προ μηνός ο συνάδελφος Γιώργος Λιάλιος, «σε πολλές περιπτώσεις τα πεζοδρόμια εξαφανίστηκαν, οι πλατείες μετατράπηκαν σε “αυλές” καφετεριών, οι προβλέψεις της “έκτακτης” αυτής νομοθεσίας καταστρατηγήθηκαν, λ.χ. η διατήρηση διαδρόμου για την ακώλυτη διέλευση πεζών, η προστασία των διαβάσεων των ατόμων με αναπηρία και των εμποδιζόμενων ατόμων, των διαδρόμων όδευσης τυφλών» («Καθημερινή» 1.9.2022).
Η πανδημία ήρθε και παρήλθε, αλλά τα τραπεζοκαθίσματα μένουν. Δύο τροπολογίες πέρασε τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση (σε άσχετα πάλι νομοσχέδια) για να επεκτείνει την «έκτακτη» κατάσταση και προχθές κατέθεσε την τρίτη. Ετσι, αποφάσισε την παράταση «έως τις 15 Ιανουαρίου 2023 της δυνατότητας των καταστημάτων εστίασης να διατηρούν τραπεζοκαθίσματα σε διπλάσιο κοινόχρηστο χώρο πέραν του προβλεπόμενου στην άδεια».
Η παραχώρηση γίνεται ατελώς, ήτοι τσάμπα, και το επιχείρημα αυτήν τη φορά δεν είναι ο κορωνοϊός αλλά η ανεργία. «Αν ξαφνικά εν μέσω της περιόδου τα σταματούσαμε, μπορείτε να υπολογίσετε πόσοι εργαζόμενοι που καλύπτουν αυτά τα τραπέζια θα έχαναν αύριο τη δουλειά τους;» έγραψε στο Twitter (29.9.2022) ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης. Υποσχέθηκε, δε, ότι «θα ξεκινήσει η νέα περίοδος με τα προηγούμενα τετραγωνικά ομαλά». Δύσκολο να τον πιστέψουν οι πολίτες που πασχίζουν να περπατήσουν, αφού οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν ήδη τρεις φορές.
Το βασικό ερώτημα όμως είναι άλλο. Τι δουλειά έχει ο κ. Μάκης Βορίδης από την οδό Σταδίου να ορίζει τα τραπεζοκαθίσματα στην Ξάνθη; Γιατί ασχολείται η ελληνική Βουλή με τους κοινόχρηστους χώρους στη Φλώρινα; Ολα αυτά είναι ζητήματα που πρέπει να επιλύουν οι δημότες με τις Αρχές που εκλέγουν. Αν οι τελευταίες ευνοούν κάποιους εις βάρος των ελεύθερων χώρων, εκεί είναι οι πολίτες να πιάσουν τον δήμαρχο από το αυτί. Γιατί πρέπει οι υπουργοί να ασχολούνται με κάθε λεπτομέρεια της καθημερινότητας καθ’ άπασα την επικράτεια και να φορτώνεται η κυβέρνηση τσάμπα πολιτικό κόστος; Ο λόγος είναι απλός: ότι με τέτοιες αποφάσεις που χαϊδεύουν κάποιες συντεχνίες προσδοκούν πολιτικά οφέλη, ήτοι ψηφαλάκια. Εκλογές έρχονται, και στις 15 Ιανουαρίου κάποια άλλη δικαιολογία θα βρουν για να παρατείνουν το «προσωρινό».