«Η Ελλάδα προσπάθησε να τοποθετηθεί ξανά, στρατηγικά, δημιουργώντας μια περιφερειακή και παγκόσμια ατμόσφαιρα κατά της Τουρκίας. Εν μέρει το πέτυχε, εκεί που το πέτυχε». Τα λόγια ανήκουν στον Ιμπραήμ Καλίν. Ο εκπρόσωπος του Ερντογάν ολοκλήρωσε τον συλλογισμό του, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συνέντευξης, με την εκτίμηση ότι η Αγκυρα καταφέρνει πάραυτα να αποφύγει τη διεθνή απομόνωση. Ομως είχε μόλις αναγνωρίσει, με τον δικό του τρόπο, την επίδραση της ελληνικής διπλωματίας.
Με αποκορύφωμα το μνημειώδες «Μητσοτάκης γιοκ», η ρητορική στην οποία επιδίδεται πλέον ο πρόεδρος της Τουρκίας προδίδει θυμό, όταν αναφέρεται στην Ελλάδα. Η εμμονή του Ερντογάν με τον Ελληνα πρωθυπουργό, σε τόνους και ύφος που αν μη τι άλλο παραβιάζουν τους κανόνες της αστικής ευγένειας, δεν δικαιολογείται όταν έχει αποδέκτη μια χώρα-μέλος της Ε.Ε. η οποία δεν συνιστά απειλή για τη γειτονιά της. Βγάζει όμως νόημα ως θερμόαιμη αντίδραση απέναντι σε μια λιγότερο παθητική εξωτερική πολιτική η οποία σταδιακά διαμορφώνει χαρακτήρα απέναντι στις αναθεωρητικές ορέξεις της Τουρκίας. Πιο συγκεκριμένα, η Αθήνα:
· Ανέβασε τις μετοχές της στο χρηματιστήριο του ΝΑΤΟ. Τον στρατηγικό της ρόλο ενίσχυσε η αναβάθμιση της Αλεξανδρούπολης, για τη μεταφορά στρατευμάτων και οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, και ευρύτερα στην ανατολική πτέρυγα της ευρωατλαντικής συμμαχίας. Η Αλεξανδρούπολη παρακάμπτει τα Τουρκικά Στενά υποκαθιστώντας δυνητικά τον ρόλο της Αγκυρας στον σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.
· Αξιοποιώντας και την επιρροή του ελληνοαμερικανικού λόμπι στην Ουάσιγκτον, βάζει εμπόδια στην αναβάθμιση των τουρκικών F-16 όσο η Τουρκία δεν αποκλιμακώνει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Καταφέρνει δε να βρίσκεται εντός τροχιάς στον στόχο της αεροπορικής υπεροχής· βλ. νέα Rafale, αναβαθμισμένα F-16 Viper, υπό διαπραγμάτευση F-35.
· Διευρύνει τη συμμαχία με τη Γαλλία, συνάπτοντας αμυντική συμφωνία η οποία καθιστά στρατηγική τη συνεργασία των ελληνικών και γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, προβλέποντας ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής στο σενάριο στρατιωτικής απειλής.
· Εμβαθύνει τις σχέσεις με το Ισραήλ μέσω διευρυμένης συνεργασίας η οποία επεκτείνεται και στον αμυντικό τομέα. Συσφίγγει επίσης τις σχέσεις με την Αίγυπτο, συνάπτοντας άλλωστε συμφωνία για Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μεταξύ των δύο χωρών. Ευρύτερα, συντελεί στην ανάπτυξη του άξονα Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ + Αίγυπτος.
· Αξιοποιεί τη συμμετοχή στην Ε.Ε., συνδιαμορφώνοντας τη στάση της Κομισιόν απέναντι στην Αγκυρα κατά την κατάρτιση των εκθέσεων αξιολόγησης για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.
Με άλλα λόγια, ο εκνευρισμός του Ερντογάν βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση με την παραδοχή, την οποία ο Ιμπραήμ Καλίν εμμέσως πλην σαφώς αναγνώρισε, ότι η ελληνική διπλωματία είναι πιο ενεργητική και υπολογίσιμη· ενοχλητική για την πληθωρική Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.