Οι γυναίκες και οι άνδρες που γεννήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 και μετά στη Βόρεια και τη Δυτική Ευρώπη ζουν όλο και λιγότερο σε έγγαμες συμβιώσεις, τις οποίες τελούν συνήθως σε μεγαλύτερη ηλικία. Εστω και με καθυστέρηση η οποία αποδίδεται στην επιρροή της Εκκλησίας και τις κοινωνικές νοοτροπίες, το φαινόμενο εμφανίζεται και στην Ελλάδα. Στη χώρα μας εκτιμάται ότι 25% των γυναικών που γεννιούνται προς τα τέλη της δεκαετίας του 1970 δεν θα τελέσουν έναν πρώτο γάμο έως τα 50 έτη τους, ένα ποσοστό που παρατηρήθηκε πολύ νωρίτερα σε χώρες όπως η Σουηδία (εμφανίστηκε με ισχυρό αποτύπωμα από τις γενιές 1956-1957), η Νορβηγία (από τη γενιά του 1964), η Γαλλία (1964-1965), η Ολλανδία (1965-1966), αλλά ακόμη και στην Ισπανία (από τη γενιά 1973) και την Ιταλία (1973-1974).
Τα στοιχεία που παρουσιάζει ο διδάκτωρ Δημογραφίας κ. Γιώργος Κοντογιάννης σε άρθρο του («Δημογραφικά Νέα», Τεύχος 43) επιβεβαιώνουν τις αλλαγές που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι πως η μέση ηλικία για τον πρώτο γάμο το 2005 ήταν τα 28 χρόνια και πολύ γρήγορα, μόλις έπειτα από μία δεκαπενταετία –η οποία περιέχει και την οξεία οικονομική κρίση της υψηλής ανεργίας των νέων–, η μέση ηλικία έφθασε τα 30,5 χρόνια.
Το Διαδίκτυο έχει ρίξει τα πολιτισμικά σύνορα μεταξύ των χωρών, και τα πρότυπα, οι στάσεις και οι αντιλήψεις στον ευρωπαϊκό Νότο προσεγγίζουν εκείνες του Βορρά, σε συνδυασμό και με την άμβλυνση της επιρροής της Εκκλησίας. Η ανάδυση των νέων οικογενειακών προτύπων είναι εμφανής, όπως καταλήγει και ο ερευνητής. Οι εντυπωσιακά γρήγορες μεταβολές στις πολυπολιτισμικές, ανοιχτές κοινωνίες επιβάλλουν τα πολιτικά και νομικά συστήματα να έχουν οξυδέρκεια και ευελιξία. Ωστόσο, στην Ελλάδα πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι τόσο με ένα δύσκαμπτο νομικό πλαίσιο όσο και με τις πρακτικές στο κοινωνικό πεδίο. Για παράδειγμα, η αδυναμία μιας γκέι μητέρας μονογονεϊκής οικογένειας να ασφαλίσει το παιδί της εμφανίζεται ως μια έλλειψη στο δικαιικό σύστημα. Την ίδια στιγμή, οι δημοσιοϋπαλληλικές –by the book– νοοτροπίες (για παράδειγμα, πώς αντιμετωπίζει το σχολείο ένα γκέι ζευγάρι, ο ένας εκ των οποίων είναι κηδεμόνας μαθητή του σχολείου;) υποδηλώνουν πως η σκληρότητα των ανθρώπινων συμπεριφορών μπορεί να προκαλέσει πόνο και να λυγίσει ακόμη και ένα άρτια δομημένο νομικό σύστημα.