Δεκαεξάχρονη κατήγγειλε δύο αδελφές, 16 και 19 ετών, για επίθεση εναντίον της με μαχαίρι στο Σύνταγμα, νωρίς το βράδυ. Μια άλλη 16χρονη μαθήτρια από τη Θεσσαλονίκη επιχείρησε να μπει με μαχαίρι 13,5 εκατοστών στη Βουλή. Οταν συνειδητοποίησε ότι πρέπει να περάσει από ανιχνευτή μετάλλων προσπάθησε να το ξεφορτωθεί. Στην κατοχή της είχε, σύμφωνα με πληροφορίες, και δύο σακουλάκια με κάνναβη. Ενας 14χρονος μαθητής από σχολείο της Αργυρούπολης είχε επίσης προσπαθήσει πρόσφατα να μπει με μαχαίρι στο κτίριο της Βουλής.
Δύο άλλοι μαθητές, 13 και 15 ετών, προφυλακίστηκαν κατηγορούμενοι για απόπειρα ομαδικού βιασμού 14χρονης μαθήτριας, ενώ στο Μαρούσι 17χρονη δολοφόνησε την 22χρονη φίλη της προκαλώντας της αλλεπάλληλα τραύματα στον λαιμό. Ολα αυτά τα περιστατικά συνέβησαν μέσα σε μόλις λίγες ημέρες.
Στη Βρετανία την έχουν ονομάσει «generation knife crime». Είναι η γενιά με τα μαχαίρια που επιτίθεται, ληστεύει, δολοφονεί. Νέοι οργισμένοι και απογοητευμένοι βουλιάζουν στην παραβατικότητα, γεμίζουν το κενό με βία. Εφηβοι γίνονται δαίμονες. Στη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, ειδήσεις όπως αυτές που αναφέρουμε δεν προκαλούν την ίδια αμηχανία που προκαλούν εδώ.
Το φαινόμενο της νεανικής βίας μελετάται εδώ και δεκαετίες σε αυτές τις χώρες. Η περιφρόνηση που νιώθουν οι νέοι για όλους και για όλα, η κατάρρευση των αξιών, το αίσθημα της απομόνωσης, η αδιαφορία, οι εξαρτήσεις και τα ψυχοφάρμακα, οι ανισότητες, τα γκέτο, η προβληματική εκπαίδευση, το κακοποιητικό οικογενειακό περιβάλλον, το χαμηλό βιοτικό επίπεδο, η τηλεόραση και η λατρεία της βίας, όλα αυτά έχουν αναλυθεί, θεωρούνται κάποιες από τις αιτίες που οπλίζουν τα εφηβικά χέρια.
Η ελληνική κοινωνία τώρα ανακαλύπτει τα δικά της «παιδιά με τα μαχαίρια». Παρακολουθεί μουδιασμένη τα περιστατικά άγριας βίας από νεαρά αγόρια και κορίτσια που είναι σχεδόν καθημερινά στο αστυνομικό δελτίο. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν σταθερό τον δείκτη παραβατικότητας, δεν παρατηρούνται ιδιαίτερες μεταβολές. Αυτό στο οποίο όλοι συμφωνούν όμως, και πρέπει να μας προβληματίσει, είναι η αύξηση στον αριθμό των «σκληρών» εγκλημάτων από αυτές τις ηλικίες. «Οι νέοι καταλαμβάνουν σημαντικό κομμάτι της εγκληματικής πίτας στα βίαια εγκλήματα», σημείωνε σε πρόσφατο ρεπορτάζ της «Κ» η εγκληματολόγος Ελενα Συρμαλή. Και αν μείνουμε μόνο στην καταστολή ως λύση, δεν θα δούμε μεγάλα αποτελέσματα.
Τα «παιδιά με τα μαχαίρια» χρειάζονται όνειρα, ελπίδες, αυτοπεποίθηση, κίνητρα για δημιουργία και πρόοδο. Χρειάζονται «εργαλεία» για να νοηματοδοτήσουν θετικά τη ζωή τους.
