Η εκμετάλλευση ακινήτων με βραχυχρόνια μίσθωση πρέπει, κατά το πρότυπο άλλων ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων, να ρυθμιστεί, όχι στο όνομα μιας νοσταλγικής προσέγγισης για τη ζωή στην πόλη. Εκτός των στρεβλώσεων που προκαλεί στην αγορά της στέγης, εξορίζοντας από τα αστικά κέντρα τους κατοίκους, καταλήγει να υποβαθμίζει και το ίδιο το «προϊόν». Οι τουρίστες δεν αναζητούν ένα «σκηνικό» εστίασης, διαμονής και διασκέδασης. Αναζητούν την ποικιλία της αληθινής μητροπολιτικής ζωής. Γι’ αυτό και οι περιορισμοί είναι προς όφελος ακόμη και της αγοράς, που ανεβάζει τις αξίες της επειδή μπορεί ακόμη να «πουλάει» την εμπειρία σε μια ζωντανή πόλη.
Περιορισμοί και συμφέρον
28" χρόνος ανάγνωσης