Βαριά σκιά στην ελληνική κοινωνία ρίχνει η χειρότερη πλημμύρα στην ιστορία της χώρας, που μετέτρεψε σε λίγες ώρες τον κάμπο της Θεσσαλίας σε μια απέραντη λίμνη, πνίγοντας ανθρώπους και ζώα, καταστρέφοντας περιουσίες και ξεσπιτώνοντας χιλιάδες οικογένειες. Από κοντά και η τεράστια οικολογική καταστροφή στη Δαδιά – η μεγαλύτερη φωτιά σε παρθένο δάσος στην Ευρώπη εδώ και πολλά χρόνια.
Ο κόσμος αισθάνεται απογοήτευση και οργή για τις καθυστερήσεις και τα ελλείμματα στη λειτουργία της κρατικής μηχανής αλλά και τον ελλιπή συντονισμό της κυβέρνησης. Αυτά που φέρνουν στο μυαλό όλες τις αστοχίες των τελευταίων ετών – από την πρωτοφανή τραγωδία στο Μάτι και την πολύνεκρη πλημμύρα στη Μάνδρα έως το απίστευτο δυστύχημα στα Τέμπη με θύματα κυρίως νέα παιδιά. Δυστυχήματα που δημιουργούν ένα αίσθημα ασφυξίας στον πολίτη, γιατί αντιλαμβάνεται ότι στην Ελλάδα ζει κανείς από τύχη.
Οι κακές επιδόσεις του κράτους πολλαπλασιάστηκαν αυτό το καλοκαίρι. Από την ανικανότητα της ΕΛ.ΑΣ. να σταματήσει εκατοντάδες Κροάτες χούλιγκαν που διέσχισαν ανενόχλητοι όλη τη χώρα για να συγκρουστούν με οπαδούς της ΑΕΚ – με αποτέλεσμα τον θάνατο του 29χρονου Μιχάλη. Από την απουσία λιμενικής αρχής στον πνιγμό του άτυχου Αντώνη από ναυτεργάτες πλοίου της γραμμής που τον έσπρωξαν στη θάλασσα. Από την αναποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων να αποτρέψουν τις εκρήξεις αποθηκευμένων πυρομαχικών στο στρατόπεδο της Νέας Αγχιάλου.
Για όλα αυτά έχουν την κύρια ευθύνη η κυβέρνηση και ο Μητσοτάκης; Φυσικά και όχι. Ολα αυτά, όμως, δείχνουν μια κρατική μηχανή κολλημένη στο παρελθόν, κουρασμένη και αναποτελεσματική, κοντά στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Και ο κόσμος ανέδειξε τον Μητσοτάκη ξανά πρωθυπουργό, με 41%, για να βάλει τάξη σε αυτά τα «κακώς κείμενα». Τον ψήφισε για να τολμήσει να «σπάσει αυγά» και να εκσυγχρονίσει τη σκουριασμένη κρατική μηχανή, του «δε βαριέσαι», του συντεχνιακού συνδικαλισμού και της οπισθοδρόμησης. Για να κάνει η χώρα το μεγάλο άλμα και να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη.
Πολλά από όσα προσδοκά αυτός ο κόσμος παραμένουν υποσχέσεις. Με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να διανύει το πέμπτο έτος στην εξουσία. Με λευκή επιταγή και χωρίς αντιπολίτευση. Με αντίπαλο μόνο τον κακό εαυτό της. Ο χρόνος που μετράει είναι κρίσιμος για όλους.
