Τελικά, μερικές συνήθειες δεν αλλάζουν ποτέ. Η πελατειακή διαχείριση των επιχειρήσεων που ελέγχει το Δημόσιο φαινόταν ότι ανήκει στο παρελθόν. Επαναλαμβάνεται, όμως, στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, όπου η εμπλοκή του Δημοσίου διαιωνίζει ένα δαπανηρό αδιέξοδο, το οποίο κρατάει καθηλωμένους σε μια θνησιγενή εκκρεμότητα ακόμη και τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι ωφελεί. Οταν έχουν δαπανηθεί ματαίως δεκάδες εκατομμύρια, ο γνώμονας για τη συνέχεια είναι μόνο το δημόσιο συμφέρον – και δη το δημόσιο ταμείο.
Το φάντασμα των ΔΕΚΟ
21" χρόνος ανάγνωσης
