Στις 4 ∆εκεμβρίου οι υπηρεσίες των ΗΠΑ στη Γαλλία απέστειλαν στους εκεί Αμερικανούς υπηκόους ηλεκτρονικό μήνυμα που συνοπτικά έλεγε: «Καθώς πλησιάζουν οι γιορτές, οι πολίτες των ΗΠΑ θα πρέπει να παραμείνουν σε επαγρύπνηση. Οι μεγάλες συγκεντρώσεις μπορεί να αποτελέσουν στόχο για τρομοκρατικές ομάδες. Οι τρομοκράτες ενδέχεται να στοχεύουν τουριστικές τοποθεσίες, συγκοινωνιακούς κόμβους, εμπορικά κέντρα, χώρους λατρείας και άλλους δημόσιους χώρους». Ετυχε να φιλοξενούμαι τότε στο Παρίσι από φίλη Αμερικανίδα. Ενιωσα τον τρόμο που προκάλεσε το μήνυμα σ’ εκείνη, αλλά και σε μένα τον τουρίστα. Το μήνυμα δεν ήρθε τυχαία. Δυο μέρες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί με μαχαίρι στον πύργο του Αϊφελ Γερμανός τουρίστας από Γάλλο 26 ετών, αιγυπτιακής καταγωγής.
Νωρίτερα ζήσαμε το σκανδιναβικό δίλημμα. Οι κυβερνήσεις θα έπρεπε είτε να εμμείνουν στην περιφρούρηση της ελευθερίας της έκφρασης, περιλαμβανομένης της δημόσιας καύσης του Κορανίου είτε να υποχωρήσουν και να επαναφέρουν ως αδίκημα τη «βλασφημία» για να αντιμετωπίσουν την οργή των ισλαμιστών. Επραξαν το δεύτερο!
Τα εγκλήματα αυτά δεν είναι ούτε εθνικά ούτε πατριωτικά ούτε ψυχολογικά, όπως διατείνονται μερικοί. Είναι θρησκευτικά. Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι οι κοινωνίες μας βρίσκονται σε πόλεμο με ακραίους δογματικούς θρησκευτικούς φονταμενταλιστές. Ο πόλεμος είναι διμέτωπος. Από τη μια οι θρησκευτικοί σκοταδιστές, που σκοτώνουν για να σκοτωθούν ως μάρτυρες. Από την άλλη οι πολιτιστικοί σκοταδιστές, που απαντούν στη θρησκευτική βία με επιθέσεις κατά της νεωτερικότητας και της συνοχής της Δύσης. Σ’ αυτούς ανήκουν ο Τραμπ, ο Ορμπαν, κάποιοι αριστεροί, όπως π.χ. τρεις πρυτάνεις αμερικανικών πανεπιστημίων που αρνήθηκαν να καταδικάσουν ευθέως τον αντισημιτισμό κ.ά. Και στα καθ’ ημάς ο κ. Σαμαράς, που αδιαφορεί για τα συμφέροντα της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, προκειμένου να σπείρει τη φοβία για τους παράτυπους μετανάστες που δουλεύουν ειρηνικά στη χώρα μας.
Δεν έχω ιδιαίτερες σχέσεις με την Εκκλησία μας. Αλλά πλέον στην ευχή «Καλά Χριστούγεννα» δεν αποδίδω θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά την υπεράσπιση του πολιτισμού μας. Γι’ αυτό την απευθύνω σε όλους τους αναγνώστες. Και είμαι σίγουρος ότι οι μη φανατικοί μη χριστιανοί δεν θίγονται. Και ότι άρα περισσεύει να απαγορεύουμε τις φάτνες, όπως κάνει ο Δήμος Παρισίων για να μην τους κακοκαρδίσει!