Ο προπονητής του τον είχε προειδοποιήσει. Εάν συνέχιζε με αυτόν τον φρενήρη ρυθμό ρίσκαρε να τραυματιστεί. Στη σύντομη δρομική πορεία του Κέλβιν Κίπτουμ, όμως, δεν υπήρχε τίποτα το συμβατικό. Σε αντίθεση με άλλους μαραθωνοδρόμους δεν είχε ιδιαίτερη προϊστορία σε μικρότερες αποστάσεις στον στίβο προτού μεταπηδήσει στα 42 χιλιόμετρα. Επί χρόνια έτρεχε μόνος του, χωρίς τη συντροφιά και τη βοήθεια κάποιας ομάδας, όπως συνηθίζεται στην Κένυα. Ο όγκος των εβδομαδιαίων χιλιομέτρων του μπορούσε να προκαλέσει ίλιγγο ακόμη και στους πιο αφοσιωμένους. «Το μόνο που κάνει είναι να τρέχει, να τρώει και να κοιμάται», είχε δηλώσει ο προπονητής του. «Του είπα ότι σε πέντε χρόνια θα έχει τελειώσει, ότι πρέπει να ηρεμήσει για να έχει διάρκεια».
Ο Κίπτουμ, όμως, επέμενε στο δικό του πλάνο. Ετρεχε την εβδομάδα από 250 έως 280 χιλιόμετρα, ορισμένες φορές μπορεί να ξεπερνούσε και τα 300. Το κυριότερο, σπανίως έπαιρνε ρεπό. Δεν αφιέρωνε στο σώμα του έστω και μία ημέρα ξεκούρασης και μπορούσε να ακολουθεί αυτή την προσέγγιση για πάνω από ένα μήνα. Την ίδια στιγμή, ο μεγάλος του αντίπαλος, Ελιούντ Κιπτσόγκε, διανύει 180-220 χιλιόμετρα την εβδομάδα, εκ των οποίων το 80% σε πιο χαμηλή ένταση.
Ο νεαρός Κέλβιν Κίπτουμ, όμως, κατόρθωσε κάτι μοναδικό. Τον περασμένο Οκτώβριο, στα 24 του χρόνια, νίκησε στον Μαραθώνιο του Σικάγο διανύοντας την απόσταση σε 2 ώρες και 35 δευτερόλεπτα, μια νέα παγκόσμια επίδοση που αναγνωρίστηκε και επίσημα πριν από λίγες ημέρες. Ο ίδιος στόχευε σε μία ακόμη πιο γρήγορη κούρσα την άνοιξη στο Ρότερνταμ, ενώ ήταν το μεγάλο φαβορί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι αυτό το καλοκαίρι.
Στο δικό του επίπεδο ο μαραθώνιος φαντάζει με έναν παρατεταμένο αγώνα ταχύτητας. Οσο σκληρό και απρόβλεπτο κι αν είναι αυτό το αγώνισμα, δρομείς όπως ο Κίπτουμ ξεχωρίζουν για τη δρομική τους χάρη. Ο αέρινος διασκελισμός με το σχεδόν ανεπαίσθητο πάτημα στην άσφαλτο, η οικονομία των κινήσεων που εξασφαλίζει ότι δεν θα δαπανηθεί άσκοπα η παραμικρή ρανίδα ιδρώτα, μαρτυρούν ταλέντο και μεθοδική προετοιμασία.
Πλέον, κανείς δεν πρόκειται να μάθει εάν ο Κίπτουμ φύλαγε κι άλλα ρεκόρ στα πόδια του. Εάν με τα χρόνια, ωριμάζοντας δρομικά, θα γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που θα έσπαγε το φράγμα των δύο ωρών ή εάν θα κρεμούσε νωρίς τα παπούτσια του, καταπονημένος από τη σκληρή υπερπροσπάθεια. Χθες έγινε γνωστό ότι ο νεαρός δρομέας σκοτώθηκε σε τροχαίο στην Κένυα. Στο δυστύχημα έχασε τη ζωή του και ο 36χρονος προπονητής του. Το νήμα κόπηκε πρόωρα.