Ο Ντόναλντ Τραμπ προσφέρει υπηρεσία στην Ευρώπη με τη διαβόητη δήλωση ότι η Ρωσία «μπορεί να κάνει ό,τι στο διάβολο θέλει» με όποια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που ο Τραμπ θα κρίνει ότι «χρωστάει» στις ΗΠΑ για την προστασία της. Ο τέως και πιθανότατα υποψήφιος πρόεδρος βλέπει τη δυτική συμμαχία ως μαφιόζικη επιχείρηση όπου ο Νονός απαιτεί υποταγή και χρήμα για να μη συμβεί κάτι δυσάρεστο στον απρόσεκτο «προστατευόμενο».
Τον Τραμπ δεν τον απασχολεί η λεπτομέρεια, ότι αυτό που ζητεί η συμμαχία είναι τα μέλη να δαπανούν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ ετησίως για την άμυνά τους, όχι να πληρώνουν «συνδρομή» στα «κεντρικά» για να είναι ήσυχα. Γι’ αυτό ο ίδιος (παγκόσμιας φήμης μπαταχτσής) ισχυρίζεται ότι χώρες-μέλη «χρωστάνε» στις ΗΠΑ («σε μένα», όπως το θέτει). Και, όπως είναι γνωστό, αυτά που λέει επιδιώκει να τα εφαρμόσει. Δεν είναι σίγουρο, ασφαλώς, ότι ο Τραμπ θα εκλεγεί. Ομως, οι προθέσεις του και μόνον αρκούν για να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι ότι δεν μπορούν να βασίζονται στις ΗΠΑ στον βαθμό που βασίζονταν.
Η ανάγκη ισχυρής αμυντικής δομής που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και τη Βρετανία.
Ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, έχει δίκιο ότι η δήλωση και μόνον ότι η Συμμαχία μπορεί να μην αντιδράσει όπως ορίζει το Αρθρο 5 (για την άμεση στήριξη όποιου μέλους αντιμετωπίσει απειλή) υπονομεύει την ασφάλεια «Αμερικανών και Ευρωπαίων». Το ΝΑΤΟ αποτελεί κορυφαία δύναμη αποτροπής, ακριβώς επειδή συνδέει τόσες χώρες σε ένα κοινό μέτωπο εναντίον της απειλής που μπορεί να αντιμετωπίσει είτε η μεγαλύτερη είτε η μικρότερη χώρα. Επιπλέον, δεν εξασφαλίζει μόνο τη στρατιωτική σύνδεση μεταξύ των μελών, αλλά παρέχει στις ΗΠΑ προνομιούχο πεδίο για την πώληση όπλων και επιρροή στην πολιτική και τη διπλωματία τους. Η πολύπλοκη σχέση της χώρας μας με τις ΗΠΑ –και των δύο με την Τουρκία– αποδεικνύει το εύρος και το βάθος της «διείσδυσης» της Αμερικής σε ξένες χώρες. Αυτό δεν είναι πάντα σε όφελος των μικρότερων δυνάμεων, ενώ παρέχει στις ΗΠΑ επιρροή που δεν θα μπορούσε να «αγοράσει» με χρήματα.
Εάν ο Τραμπ και οι οπαδοί του δεν κατανοούν πώς λειτουργεί το ΝΑΤΟ και πόσο η Συμμαχία ωφελεί τη δική τους χώρα, είναι ώρα η Ευρώπη να καταλάβει ότι η ασφάλειά της δεν μπορεί να βασίζεται κυρίως σε τρίτους – και ότι αν η ασφάλεια δεν είναι συλλογική, δεν είναι επαρκής.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή, οι απρόβλεπτες ΗΠΑ, επιβεβαιώνουν την ανάγκη ισχυρής αμυντικής δομής που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη Βρετανία (και την Τουρκία, εάν αποφασίσει με ποια πλευρά θα πάει). Εως τώρα, η αποδεδειγμένη λειτουργικότητα του ΝΑΤΟ αποτελούσε λόγο (κυρίως για τους Βρετανούς) για να μη θεσπιστεί αξιόπιστη ευρωπαϊκή αμυντική δομή. Τώρα επιβάλλεται η τάχιστη εξέλιξή της. Κι αν είναι να αποτελεί κομμάτι του ΝΑΤΟ, τόσο το καλύτερο.