Το περασμένο Σάββατο, στην Πολιτεία της Νότιας Καρολίνας, σε μια θεατρικότατη προεκλογική του ομιλία μίας ώρας και τριάντα οκτώ λεπτών, στη διάρκεια της οποίας κατακεραύνωνε τους «φρενοβλαβείς αριστερούς ριζοσπάστες» πολιτικούς του αντιπάλους, ο Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε σε μια σύγκρουση που είχε ως πρόεδρος των ΗΠΑ με τους ηγέτες του ΝΑΤΟ.
«Το ΝΑΤΟ είχε χρεοκοπήσει και τους είπα πως πρέπει να πληρώσετε. Και ένας πρόεδρος μεγάλης χώρας μού είπε: Εάν δεν πληρώσουμε και μας επιτεθούν οι Ρώσοι, θα μας προστατεύσετε; Και είπα: Δεν έχετε πληρώσει, μπαταχτσήδες. Οχι, δεν θα σας προστατεύσω. Μάλιστα θα τους ενθαρρύνω να κάνουν ό,τι στον διάολο θέλουν. Και έπειτα άρχισαν να πληρώνουν δισεκατομμύρια στο ΝΑΤΟ».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν με μια δίλεπτη τηλεοπτική δήλωση επετέθη με σφοδρότητα στον διεκδικητή του χρίσματος των Ρεπουμπλικανών, υποστηρίζοντας ότι «μόλις πριν από λίγες ημέρες ο Τραμπ απηύθυνε πρόσκληση στον Πούτιν να εισβάλει εναντίον κάποιων συμμάχων μας».
Με αυτόν τον τρόπο ο κ. Μπάιντεν «επικαιροποιούσε» όσα είχε πει ο κ. Τραμπ στο παρελθόν. Προηγουμένως ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς με οξύτατη δήλωσή του επέκρινε και αυτός τον κ. Τραμπ. Ενώ ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, αντλώντας έμπνευση από τους «Τρεις Σωματοφύλακες», εις τους οποίους και αναφέρθηκε, επανέλαβε το σύνθημά τους «Ολοι για έναν και ένας για όλους».
Κάποιοι θα πουν πως όλα αυτά συνθέτουν κωμική σκηνή θεατρικής επιθεωρήσεως. Ας πάν’ να λένε. Το ουσιώδες είναι ότι ο γ.γ. της Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε χθες ότι 18 από τα 30 μέλη του ΝΑΤΟ θα επιτύχουν τον στόχο του 2% του ΑΕΠ για τις αμυντικές δαπάνες το 2024.
Ανάμεσα σε αυτές τις χώρες είναι και η Γερμανία του κ. Σολτς, που εξήγγειλε ότι θα διαθέσει για την άμυνα στη διάρκεια των επομένων χρόνων κάποιες εκατοντάδες δισ. Εάν τελικώς δεν υπαναχωρήσει, η Γερμανία θα αρχίσει να στρατιωτικοποιείται για πρώτη φορά από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Και ήταν εντέλει ο κ. Τραμπ που έσπειρε τον σπόρο. Ολα αυτά σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας λόγω της βίαιης αναπροσαρμογής της ενεργειακής πολιτικής που επέβαλε ο κ. Μπάιντεν στην Ευρώπη. Αναμένουμε τη συνέχεια.