Σε ένα παγωτατζίδικο της αλυσίδας Van Leeuwen στη Νέα Υόρκη, δίπλα στον διάσημο παρουσιαστή και κωμικό ηθοποιό Σεθ Μάγερς, και τρώγοντας παγωτό χωνάκι με γεύση μέντας, o Αμερικανός πρόεδρος θεώρησε ότι ήταν το κατάλληλο σημείο και η κατάλληλη στιγμή να μιλήσει για το ενδεχόμενο εκεχειρίας στη Γάζα. Ο Τζο Μπάιντεν εμφανίστηκε πεπεισμένος ότι «έως την ερχόμενη Δευτέρα, θα υπάρξει συμφωνία για κατάπαυση του πυρός» μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Τα δύο εμπλεκόμενα μέρη, από την άλλη πλευρά, εξέφρασαν επιφυλάξεις για την αισιοδοξία του και συγκεκριμένα αξιωματούχος του Ισραήλ δήλωσε ότι «δεν μπορεί να αντιληφθεί πού στηρίζει την αισιοδοξία του ο κ. Μπάιντεν».
Ολοι ξέρουν ότι η ζάχαρη φτιάχνει τη διάθεση, οπότε είναι πολύ πιθανό η αισιοδοξία του Αμερικανού προέδρου να οφείλεται στο παγωτό. Η συγκεκριμένη, στα όρια του σουρεαλισμού, σκηνή σχολιάστηκε αρνητικά απ’ όλα σχεδόν τα Μέσα σε ΗΠΑ και άλλες χώρες. Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι περισσότερο πάνω σ’ αυτό, μόνο να μείνουμε στην ουσία, σε όλα αυτά που συμβαίνουν εκεί. Ακόμη κι αν υπάρχει παράθυρο για έστω βραχυπρόθεσμη λύση, ακόμη κι αν η αμερικανική κυβέρνηση σε συνεργασία με το Κατάρ, την Αίγυπτο και όποιες άλλες χώρες εργάζονται για διπλωματική διέξοδο, καταφέρουν σύντομα να φτάσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα, η αισιοδοξία δεν έχει θέση στη συζήτηση για τη Γάζα, όπου βρίσκεται εν εξελίξει μια ανυπολόγιστη ανθρωπιστική κρίση και το μέλλον είναι δυσοίωνο.
Η «πηγή» αισιοδοξίας του Τζο Μπάιντεν για εκεχειρία και η ανυπολόγιστη ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα.
Οι απώλειες Παλαιστινίων υπολογίζονται σε 30.000 μέχρι τώρα, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι γυναίκες και παιδιά. Η επισιτιστική κρίση αφορά περίπου δύο εκατομμύρια, οι ελλείψεις στα είδη πρώτης ανάγκης είναι ακραίες και για τα απολύτως βασικά, η μαύρη αγορά οργιάζει. Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι περιορισμένη και φτάνει με δυσκολία στους αποδέκτες. Ανθρωποι ποδοπατιούνται για να εξασφαλίσουν ένα τσουβάλι αλεύρι, λίγα τρόφιμα. Τα φάρμακα σπανίζουν, στα νοσοκομεία δίνονται μάχες, οι γιατροί επαναχρησιμοποιούν ακόμη και γάζες. Θάνατος και απόγνωση, συντρίμμια και οδύνη, δάκρυα και βία, χάος και αγωνία.
Η Ράφα, το νοτιότερο σημείο της Γάζας, φιλοξενεί αυτή τη στιγμή έξι φορές περισσότερο κόσμο από τον κανονικό πληθυσμό της. Στις χειρότερες συνθήκες που μπορεί να φανταστεί κανείς, βρίσκονται εκεί παγιδευμένοι ενάμισι εκατομμύριο εσωτερικά εκτοπισμένοι. Ο Νετανιάχου επαναλαμβάνει διαρκώς ότι ο στρατός του θα νικήσει τη Χαμάς στο «τελευταίο οχυρό» της, τη Ράφα. Αν προχωρήσει σε εισβολή στη Ράφα, θα πρόκειται για το «τελευταίο καρφί στο φέρετρο» της ανθρωπιάς.