Ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς δεν είναι ο χαρισματικότερος ηγέτης που είχε η Γερμανία μετά τον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο. Αν και δεν είναι ο μόνος από τους ηγέτες της Δύσεως –συνολικώς– που δεν αντέχει σε συγκρίσεις με προκατόχους του στα ανώτατα αξιώματα κατά το παρελθόν. Αλλά ως καγκελάριος και ως Γερμανός πολίτης γνωρίζει άριστα ότι η χώρα του θα είναι το κατεξοχήν πεδίο φρικτής αναμετρήσεως, εάν ο πόλεμος της Δύσεως με τη Ρωσία παύσει να διεξάγεται κυρίως «διά Ουκρανών αντιπροσώπων», όπως συμβαίνει εδώ και πάνω από δύο χρόνια. Κατά συνέπεια, η απόφαση του κ. Σολτς, ο οποίος έχει αποκλείσει την αποστολή πυραύλων τύπου Taurus, μεγάλου βεληνεκούς –έως πεντακοσίων χιλιομέτρων–, στην Ουκρανία ήταν σώφρονος πολιτικού ανδρός.
Το γεγονός, βεβαίως, ότι, παρά τη δημοσία τοποθέτηση του καγκελαρίου, ο Γερμανός Α/ΓΕΑ Ινγκο Γκέρχαρτζ και τρεις ανώτατοι αξιωματικοί της Luftwaffe συζητούσαν τηλεφωνικώς μέσω ανασφαλούς διαδικτυακής πλατφόρμας θέματα τεχνικά σχετιζόμενα με το ενδεχόμενο αποστολής πυραύλων Taurus στην Ουκρανία, ήταν επιεικώς μια απίστευτη «επιπολαιότης». Αλλά με αυτά ας ασχοληθούν οι Γερμανοί.
Το ουσιώδες είναι ότι ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ αξιοποίησε την υποκλαπείσα συνομιλία των Γερμανών αξιωματικών υποστηρίζοντας ότι υπογραμμίζει «την άμεση εμπλοκή της συλλογικής Δύσεως στη σύγκρουση της Ουκρανίας». Μια τοπική σύγκρουση προσλαμβάνει πλέον για τη Μόσχα περίπου διαστάσεις ενός νέου «Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου», κατά τα πρότυπα του παρελθόντος. Αυτό σημαίνει ενδεχομένως περαιτέρω κλιμάκωση των επιθέσεων εναντίον της Ουκρανίας του κ. Ζελένσκι. Αλλά περί αυτών θα ομιλήσουν οι πάσης φύσεως αναλυτές – Eλληνες και λοιποί από την Εσπερία.
Οξύτατη ήταν η κριτική που δέχθηκε για τη «διστακτική» στάση του ο κ. Σολτς από Ευρωπαίους πολιτικούς συμμαχικών κρατών. Αρχής γενομένης από τον πρώην υπουργό Αμύνης της Βρετανίας Μπεν Ουάλας και τον Δανό πρώην γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Aντερς Φογκ Ράσμουσεν. Το θέμα είναι πλέον εάν ο κ. Σολτς θα παραμείνει σταθερός στην απόφασή του περί μη αποστολής πυραύλων Taurus στην Ουκρανία. Κατά τα άλλα, δεν ξέρουμε πού πάνε τα πράγματα. Αλλά ούτε και οι ισχυροί της Δύσεως φαίνεται να ελέγχουν τη ροή των γεγονότων.