Μια επιπλέον παράμετρος έχει μπει τελευταία στην εξίσωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αυτή ενός επερχόμενου(;) καταστροφικού σεισμού στην Κωνσταντινούπολη.
Κάποιοι Ελληνες και Τούρκοι επιστήμονες προειδοποιούν για επικείμενη ισχυρή δόνηση με επίκεντρο τη Θάλασσα του Μαρμαρά ή πιο κάτω στα Δαρδανέλλια, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η εκδήλωση του φαινομένου είναι χρονικά πολύ κοντά.
Πού το στηρίζουν; Η Κωνσταντινούπολη «κάθεται» πάνω στο γνωστό ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, μήκους 1.500 χιλιομέτρων, που ξεκινάει από τις δικές μας Βόρειες Σποράδες, διασχίζει τοξωτά τη βόρεια Τουρκία και χάνεται στα βάθη της.
Είναι αυτό που στις 17 Αυγούστου του 1999 «έδωσε» με επίκεντρο τη Νικομήδεια (Ισμέτ) τον σεισμό των 7,6 Ρίχτερ με 17.127 νεκρούς.
Θα ακολουθήσει σχεδόν ένα μήνα μετά (7 Σεπτεμβρίου) η δόνηση των 5,9 Ρίχτερ της Πάρνηθας που θα σκοτώσει 143 ανθρώπους και θα προκαλέσει μεγάλες ζημιές και τότε θεωρήθηκε από τους επιστήμονες ότι πιθανόν ο ισχυρός σεισμός της Κωνσταντινούπολης να ενεργοποίησε ακόμα και το ρήγμα της Αταλάντης.
Από την άποψη αυτή, της πρόκλησης δηλαδή ντόμινο ενεργοποίησης κοντινών ρηγμάτων, πέρα από την απευχόμενη συμφορά των γειτόνων, ασφαλώς και μας ενδιαφέρει αν θα χτυπήσει και πόσο δυνατά ο Εγκέλαδος στα στενά του Βοσπόρου.
Το θέμα είναι ότι όσοι εμφανίζονται να δηλώνουν ότι έρχεται καταστροφικός σεισμός, δεν λένε πού και, κυρίως, πότε (ημερομηνία δηλαδή) θα εκδηλωθεί.
Και δεν μπορούν να το πουν, διότι βραχεία πρόγνωση των σεισμών που να έχει πρακτική σημασία (να προλάβουν να εγκαταλείψουν οι άνθρωποι τα σπίτια τους δηλαδή), δεν έχει επιτευχθεί ακόμα από την επιστήμη. Πού στηρίζουν επομένως την αόριστη πρόγνωση; Στην αποκαλούμενη στον κόσμο της γεωφυσικής «θεωρία του λουκουμά», που σημαίνει ότι σε μια σεισμογενή περιοχή παρατηρείται, ανάμεσα σε πολλά άλλα ρήγματα ένα κενό που έχει να δώσει ισχυρό σεισμό πολλά χρόνια και άρα είναι πολύ πιθανό να τον γεννήσει σύντομα.
Αλλά αυτό, επισημαίνουν οι πιο σοβαροί σεισμολόγοι, μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή: από τις επόμενες ώρες, χρόνια ή και να πάρει αιώνες…
Αν, λοιπόν, έχει κάποιο νόημα μια τέτοια συζήτηση αυτό εστιάζεται στην ανάγκη ενίσχυσης της αντισεισμικής άμυνας, με ευθύνη της πολιτείας και των δομών της, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες ενός πιθανού σεισμού είτε αυτός μας έρθει από την Κωνσταντινούπολη είτε γεννηθεί κάποια στιγμή κάπου στον δικό μας χώρο, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι η περιοχή με την υψηλότερη σεισμικότητα σε όλη την Ευρασία.