Κράτος τυφλών πρωτοκόλλων

1' 44" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στο ρεπορτάζ του Γιάννη Παπαδόπουλου στη χθεσινή «Κ», αξιωματικός της αστυνομίας ανέφερε ότι οι συνάδελφοί του θα έπρεπε να πείσουν την 28χρονη που δέχθηκε δολοφονική επίθεση από τον πρώην σύντροφό της έξω από το φυλάκιο του Αστυνομικού Τμήματος Αγίων Αναργύρων, να παραμείνει μέσα στο τμήμα μέχρι να φθάσει περιπολικό για να τη συνοδεύσει στο σπίτι της. Η νεαρή γυναίκα είχε καταφύγει εκεί για να ζητήσει βοήθεια, καθώς ο πρώην σύντροφός της την παρακολουθούσε και είχε ιστορικό κακοποιητικής συμπεριφοράς. Φοβόταν.

Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, η Μαρίνα Φαρμακίδη, δικηγόρος της νομικής υπηρεσίας στη «Διοτίμα» (μη κερδοσκοπική οργάνωση που εξειδικεύεται σε ζητήματα φύλου και ισότητας), τόνισε ότι δεν χρειαζόταν το θύμα να υποβάλει μήνυση, μια και οι υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας διώκονται αυτεπάγγελτα. Οι αστυνομικοί του τμήματος έπρεπε να επιμείνουν ώστε η 28χρονη να περιμένει εκεί. Από την άλλη πλευρά, η αστυνομία επιμένει ότι τηρήθηκαν όλα τα πρωτόκολλα. Αλλά το κακό έγινε.

Στην Ελλάδα, τα κάθε είδους πρωτόκολλα και οι υπηρεσιακές οδηγίες δίνονται για να καλύπτουν την αμηχανία και αδεξιότητα των αρμοδίων υπαλλήλων να κάνουν τη δουλειά τους. Και αυτό δεν αφορά μόνο την αστυνομία, αλλά όλο το Δημόσιο. Οι περισσότεροι υπάλληλοι θα προτιμούσαν να περάσουν ένα χαλαρό ωράριο, χωρίς να τους ζορίσει κάτι. Στο τέλος τα φορτώνουν όλα σε μια ανώτερη κρατική αρχή, απρόσωπη, χωρίς ενσυναίσθηση, χωρίς ευελιξία μπροστά στο απρόοπτο. Ολα να γίνονται by the book και στο τέλος το… πρωτόκολλο να «αναλαμβάνει» την ευθύνη!

Ομως, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις τα γρανάζια να κινηθούν πιο γρήγορα, να ξεπεραστεί η γραφειοκρατική νοοτροπία και να βελτιωθεί η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών, χρειάζεται οι υπάλληλοι να θέλουν να πάρουν πρωτοβουλία. Με άλλα λόγια, να μην κάνουν τη δουλειά τους με την κεκτημένη ταχύτητα των υπηρεσιακών οδηγιών, αλλά και να εμπλακούν ουσιαστικά με ό,τι ορίζει την επαγγελματική τους αρμοδιότητα και το καθήκον.

Τα πρωτόκολλα έχουν καταλήξει η νομική ασπίδα για τις αστοχίες που κάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι κρατικοί λειτουργοί. Αλλά αναρωτιέμαι, πώς θα αντιδρούσε ένας αστυνομικός για το πρωτόκολλο της αστυνομίας για τη διαχείριση υποθέσεων όπως αυτή στους Αγίους Αναργύρους εάν στη θέση του θύματος ήταν η δική του κόρη;

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή