Ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Γιώργος Στασινός, παρενέβη χθες στη δημόσια συζήτηση ώστε να υπερασπιστεί τα κίνητρα που επιτρέπουν την αύξηση ύψους και δόμησης κτιρίων σύμφωνα με τον (όχι τόσο) Νέο Οικοδομικό Κανονισμό (ΝΟΚ). Σε ένα κείμενο περίπου 3.400 λέξεων, με τίτλο «18 αλήθειες και ψέματα για τα κίνητρα του ΝΟΚ», ισχυρίζεται λίγο-πολύ ότι οι μόνοι αρμόδιοι για το μέλλον των γειτονιών στις οποίες ζούμε είναι οι μηχανικοί, οι οποίοι θα πράττουν όπως αυτοί καταλαβαίνουν τους νόμους και το Σύνταγμα. Πολίτες, δήμαρχοι και δικαστές που τολμούν να διεκδικήσουν λόγο περιγράφονται ως «φωνασκούντες» και «φαρισαίοι». «Είναι ώρα να πούμε αλήθειες: κανείς από όσους φωνασκούν τελευταία για τα ύψη κτιρίων δεν νοιάζεται για το περιβάλλον. Νοιάζονται απλά να εξυπηρετήσουν ατομικά ή συλλογικά συμφέροντα», λέει.
Με τις δικές του φωνές, ο κ. Στασινός θα μπορούσε να κατηγορηθεί ο ίδιος για φαρισαϊσμό, καθώς δεν μπορεί να μη γνωρίζει ότι το όμορφο επιχείρημα πως αυτός και οι συνάδελφοί του θα σώσουν τον πλανήτη χτίζοντας «οικολογικές» πολυκατοικίες στη θέση μονοκατοικιών και κήπων συγκρούεται με την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όπου υπόγεια εξαπλώνονται από άκρη σε άκρη του οικοπέδου, το οποίο μετά καλύπτεται σχεδόν ολόκληρο από την οικοδομή. Με τα «μπόνους» ύψους και όγκου, η νέα οικοδομή γίνεται τείχος που στερεί σε όλους γύρω (είτε βρίσκονται σε ισόγεια είτε σε ρετιρέ) τον ήλιο, τον ουρανό και τον αέρα που περνούσε ανεμπόδιστος μεταξύ των χαμένων πλέον κήπων. Οι κατασκευαστές έχουν κάθε δικαίωμα να αξιοποιούν τα περιθώρια που τους δίνει η πολιτεία. Ας μην υποτιμούν, όμως, το πόσο αυτό υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής άλλων, καθώς και την ευθύνη δημάρχων, δικαστών και πολιτών να την υπερασπιστούν.
Ο ΝΟΚ ισχύει από το 2012 και τέθηκε σε διαβούλευση πριν επικυρωθεί. Ομως, η κρίση, και ύστερα η πανδημία, είχαν «παγώσει» τον άλλοτε ισχυρό κλάδο των κατασκευών και ίσως να μην καταλαβαίναμε τι θα ακολουθούσε. Η σημερινή έκρηξη, με μαύρο και «εισαγόμενο» χρήμα να διαστρεβλώνει την αγορά, δείχνει την ανάγκη για ουσιαστικό διάλογο. Το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Οπως και οι φωνές όσων υποστηρίζουν να μη θιγεί η παρούσα κατάσταση.