Η εβδομάδα των Παθών του Ιησού, ο Σταυρικός Του Θάνατος και η θριαμβική Ανάσταση του Θεανθρώπου είναι η συγκλονιστικότερη περίοδος των ορθοδόξων χριστιανών. Τα κείμενα του Ευαγγελίου, οι Ψαλμοί, ύψιστο επίτευγμα των μελωδών του Βυζαντίου, δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, που καθηλώνει τους πιστούς αλλά και αγνωστικιστές.
Αυτά ίσχυαν επί αιώνες, ακόμη και στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας. Μόνον που η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα θα είναι και εβδομάδα ιδιαίτερης εντάσεως στις σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας. Οχι στο επίπεδο της ηγεσίας των δύο πυλώνων επί των οποίων συγκροτήθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος.
Τα αίτια της κρίσεως είναι γνωστά. «Ζήλος» κατέλαβε υπουργείο «απαίδευτον» της ούτως ειπείν συντηρητικής παρατάξεως, της οποίας ηγείται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, και εψήφισε εσπευσμένως νόμο περί του γάμου ομοφυλοφίλων με δυνατότητα τεκνοθεσίας.
Ως φιλελεύθερος, κεντρώος και εκσυγχρονιστής πολιτικός, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης αγνόησε ή πιθανότατα δεν είχε καν υπόψη την παροιμία του Σολομώντος πως «όστις ταράττει τον οίκον αυτού θέλει κληρονομήσει άνεμον», αφού διαφορετικό είναι το σύστημα της ιδεολογικής αναφοράς του.
Δικαίωμά του φυσικά. Αλλά επίκεινται εκλογές στις 9 Ιουνίου και άρχισε να παρατηρείται ανησυχητική διαρροή συντηρητικών ψηφοφόρων σε κόμματα δεξιότερα της Ν.Δ. Προς αναχαίτιση του ρεύματος αυτού μετέβη προ ολίγων ημερών στη Φλώρινα ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης ως «εκφραστής» της Δεξιάς.
Εσπευσε μάλιστα να εκκλησιασθεί στον ναό του Κωνσταντίνου και Ελένης, όπου τον ανέμεινε μια έκπληξη δυσάρεστη, καθώς ο αρχιμανδρίτης Σεβαστιανός στο κήρυγμά του τον αποδοκίμασε χαρακτηρίζοντάς τον «βδέλυγμα της ερημώσεως». Η «δεξιά» πολιτική ταυτότητα δεν έχει την παραμικρά ισχύ σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος είναι ένας μετριοπαθής ιεράρχης. Εξέφρασε βεβαίως την πλήρη αντίθεσή του στον νόμο, αλλά δεν διοργάνωσε διαδηλώσεις. Προ διημέρου, μάλιστα, πραγματοποίησε κοινή επίσκεψη στο Δήλεσι της Βοιωτίας με τον κ. Μητσοτάκη. Δεν είναι ο Αρχιεπίσκοπος ο Ελληνας Σαβοναρόλας. Ισως με αυτή την κίνηση επαναπροσεγγίσεως υπάρξει πιθανότητα κάπως να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Στη Βόρεια Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Αυτές οι «Νέες Χώρες» ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό οκτώ και πλέον δεκαετίες μετά τη δημιουργία του ανεξαρτήτου ελληνικού κράτους. Ενα μεγάλο τμήμα των κατοίκων της περιοχής είναι «πρόσφυγες» που αντηλλάγησαν υποχρεωτικώς μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1923, στη βάση του θρησκεύματος, αφού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία «εθνότητες» δεν αναγνωρίζονταν. Το θρησκευτικό αίσθημα είναι κατά συνέπεια εντονότερο.
Πέραν τούτου, η πολιτική εκπροσώπηση της περιοχής είναι υποβαθμισμένη. Το υπουργείο Βορείου Ελλάδος, κατόπιν μετονομασθέν σε Μακεδονίας – Θράκης, καταργήθηκε από καιρό. Οι Νέες Χώρες είναι επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίες με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη του 1928 διοικούνται «επιτροπικώς» από την Εκκλησία της Ελλάδος. Ας μην εκπλήσσονται λοιπόν όσοι οψίμως διαπιστώνουν κάποιες «διαφοροποιήσεις». Και ας ελπίσουμε ότι η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα θα περάσουν δίχως εντάσεις. Κάποιοι έσπειραν ανέμους, ας μη θερίσουμε όμως θύελλες αυτές τις άγιες μέρες.