Για κάποιους στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος είναι σαν το μπλε καβούρι που σερβιρίστηκε στα πιάτα ετερόκλητης παρέας σε δείπνο επιχειρηματία. Τo Callinectes sapidus, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του, είναι ένα από τα πιο χωροκατακτητικά ξενικά είδη στη Μεσόγειο. Τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει στις ελληνικές θάλασσες σχεδόν παντού, στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, ακόμη και σε εσωτερικά νερά, όπως η λίμνη Βόλβη, και οι ειδικοί που το παρακολουθούν στενά υπογραμμίζουν τις σοβαρές επιπτώσεις από την εξάπλωσή του στη βιοποικιλότητα αλλά και στην αλιεία.
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που στον εξαιρετικά εύγευστο εισβολέα είδαν κέρδη και εκτίμησαν ότι με τη σωστή και προσεκτική διαχείρισή του θα επιτύχουν μείωση των επιπτώσεων και μεγιστοποίηση της εμπορικής απόδοσης. Κάπως έτσι σκέφτηκε μάλλον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης για να επιλέξει τον Αρη Σπηλιωτόπουλο ως στρατηγικό αναλυτή στον δρόμο προς τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος είναι αρκετά παλιός για να γνωρίζει ότι κάθε κίνησή του πλέον, μετά την προεδρική συνεργασία, πυροδοτεί συζήτηση και παράγει πολιτική.
Μόνο που τώρα ο «στρατηγός» της ανάλυσης γίνεται ο ίδιος πρωταγωνιστής και τραβάει τα βλέμματα. Γιατί έφαγε μπλε καβούρι με μους αβοκάντο και όχι φασολάδα. Γιατί προτίμησε κροτίδες με κρέμα σεράνο για γλυκό φινάλε και όχι μπακλαβά. Γιατί, πολλά γιατί, που είτε μένουν αναπάντητα είτε απαντώνται ανεπαρκώς και με ελαφρότητα, και η χαρά των επικριτών του, όσων τον βλέπουν ξένο σώμα στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν κρύβεται, ενώ ψελλίζουν δεξιά και αριστερά παράπονα για εκπομπή λάθος μηνυμάτων χλιδής και ξιπασιάς, την ώρα που ο κόσμος στενάζει στα σούπερ μάρκετ.
Οταν ρωτήθηκε για όλα αυτά ο Αρης Σπηλιωτόπουλος, απάντησε κάτι σαν «πώς κάνετε έτσι, μην ποινικοποιούμε την κοινωνικότητα». Εξομολογήθηκε μάλιστα ότι με μεγάλη χαρά θα έτρωγε φασολάδα με ρέγκα ή φακές και χορταρικά και φάνηκε να το διασκεδάζει με όλο αυτό το σούσουρο σε πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα.
Πάντως η χαριτωμένη φιλική μάζωξη δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από αυτό ακριβώς αν δεν είχε γίνει φωτογραφία, δεν είχε αναρτηθεί στα σόσιαλ μίντια, δεν είχε κυκλοφορήσει σε όλο το Διαδίκτυο. Οπως είπα προηγουμένως, δεν είδα ιδιαίτερα προβληματισμένο τον Αρη Σπηλιωτόπουλο από την έκταση του θέματος, ίσως γιατί αυτός ήταν ο αρχικός στόχος της ανάρτησής του. Σίγουρα άλλωστε ο κ. Σπηλιωτόπουλος είναι αρκετά παλιός για να γνωρίζει ότι κάθε κίνησή του πλέον, μετά την προεδρική συνεργασία, πυροδοτεί συζήτηση και παράγει πολιτική. Ακόμη κι αν στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με κάτι που μοιάζει με πολιτική ενώ ουσιαστικά αποτελεί μέρος του ντεκόρ, ανάμεσα σε αστραφτερά σερβίτσια και παιχνιδιάρικες φυσαλίδες σε κολονάτα ποτήρια.
