«Στον ιστορικό χώρο του ΕΜΠ εισέβαλε ομάδα περίπου δέκα κουκουλοφόρων που άρχισε να σχίζει τις αφίσες των παρατάξεων στα προεκλογικά τραπεζάκια… Κατόπιν, οι άγνωστοι πήραν μεταλλικά σκαμνάκια και άρχισαν να χτυπούν τα κάγκελα του διαδρόμου, πίσω από τα οποία είχαν κρυφτεί αρκετοί φοιτητές… Βλέποντας την ομάδα των εισβολέων, κάποιοι καθηγητές επιχείρησαν να την εμποδίσουν, ρωτώντας τους λόγους που έσπαζαν τζάμια, τραπεζάκια κ.λπ. Τη στιγμή εκείνη ένας κουκουλοφόρος αντέδρασε χτυπώντας στο κεφάλι πανεπιστημιακό και κλωτσώντας έναν δεύτερο…» («Καθημερινή» 8.5.2014). «Αντίστοιχα επεισόδια έγιναν και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών όταν κάποιοι με κράνη και κουκούλες (εισέβαλαν στον πανεπιστημιακό χώρο) και προκάλεσαν ζημιές στα τραπεζάκια των παρατάξεων, ενώ πήραν μία κάλπη και την έκαψαν».
Την ίδια μέρα «οι πρυτάνεις του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ-πρώην ΑΣΟΕΕ), Κωνσταντίνος Γάτσιος, και του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, προσέφυγαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζητώντας την παρέμβασή του για να υπάρξει δικαιοσύνη… διότι με πρόσφατη υπουργική απόφαση μειώθηκε ο αριθμός των υπαλλήλων που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα στα υπόλοιπα έξι από τα οκτώ ΑΕΙ που συμμετέχουν στο μέτρο, αλλά όχι στα δικά τους» («Καθημερινή» 8.5.2014). Από την άλλη, το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ συνόψιζε τις φοιτητικές εκλογές με τον τίτλο «Αποχή, εξαφάνιση της ΠΑΣΠ και ενίσχυση της Αριστεράς» («Αυγή» 8.5.2014).
Εν τω μεταξύ, στην κουρελαρία που «κοσμούσε» τα πανεπιστημιακά κτίρια του κέντρου προστέθηκαν και οι χαρτοαφίσες της κ. Ρένας Δούρου σε όλους τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας, δείχνοντας με τον καλύτερο τρόπο ότι το «νέο» που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ μυρίζει πολύ παρελθόν. Διότι αν στην εποχή του Ιnternet, των έξυπνων κινητών, των κοινωνικών δικτύων η επικοινωνία γίνεται με αφισορρύπανση, μπορούμε να φανταστούμε τις «λύσεις» στα πιο σύνθετα προβλήματα του τόπου.
Το πρόβλημα στη χώρα δεν είναι μόνο οι παλαιοκομματικοί που μας κυβερνούν, είναι και οι παλαιοκινηματικοί που τους αντιπολιτεύονται. Ολοι τους στοιχηματίζουν ότι κάνοντας τα ίδια θα επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα ή ότι θα μας βγάλουν από την κρίση χρησιμοποιώντας τις πρακτικές που μας οδήγησαν στην κρίση. Ακόμη και στα πιο μικρά. Αυτός ο συντηρητισμός με δεξιό ή αριστερό πρόσημο είναι η κακοδαιμονία του τόπου.