Αγαπητέ εξοχότατε κύριε Σγουρέ,
Πήρα την απόφαση να σας γράψω όταν, κατά τη διάρκεια των αγίων ημερών του ελληνικού Πάσχα, είδα τις ευχές που μου στείλατε στη φωτεινή επιγραφή της λεωφόρου Κηφισίας. Εχω μια τάση τον τελευταίο καιρό να τα παίρνω όλα προσωπικά, οπότε και θεώρησα ευλόγως πως οι ευχές της περιφέρειας απευθύνονταν σ’ εμένα. Θα ήταν τουλάχιστον αγενές, αν δεν ανταποκρινόμουν στις ευχές ενός ανθρώπου που δεν έχει κοιμηθεί εδώ και δύο χρόνια λόγω ευθυνών και υποχρεώσεων. Αργησα λίγο, αλλά ποτέ δεν είναι αργά.
Αγαπητέ εξοχότατε,
Θέλω να σας συγχαρώ για τη διαχείριση του Πεδίου του Αρεως το οποίο έχει μετατραπεί σε ένα αυθεντικό ελληνικό πάρκο. Το ελληνικό το αντιπαραβάλλω στους γαλλικού ύφους κήπους, οι οποίοι όχι μόνο έχουν εκείνους τους θάμνους τους κουρεμένους σαν κανίς, όχι μόνον έχουν εκείνες τις καρτεσιανές ευθείες γραμμές, αλλά δεν διαθέτουν αυτήν την κατ’ εξοχήν ελληνική ανθρωπιά. Εκεί άνθρωποι κυκλοφορούν, τρώνε και πίνουν, πλην όμως όταν φύγουν δεν αφήνουν ίχνος πίσω τους. Τίποτε τέτοιο δεν συμβαίνει στο Πεδίον του Αρεως, όπου μπορείς να βρεις και πλαστικά μπουκάλια, και άδεια πακέτα τσιγάρων, και απλές σακούλες του σούπερ μάρκετ, και γενικά τα διάφορα αντικείμενα που δείχνουν πως ο χώρος είναι ζωντανός, φτιαγμένος από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο.
Κύριε Σγουρέ μου,
Τον τελευταίο καιρό, το Πεδίον του Αρεως έχει θεαματικά εξανθρωπισθεί. Επιτέλους, εμφανίστηκαν και τα πρώτα μηχανάκια τα οποία περιφέρονται με τη χαρακτηριστική άνεσή τους ανάμεσα στους δρομείς και τους πεζοπόρους, που καταλαμβάνουν χώρο άνευ λόγου. Και λέω επιτέλους, διότι με τα μηχανάκια έχουν κάπως αρχίσει να συνετίζονται και οι μητέρες που μέχρι πριν από λίγο θεωρούσαν πως μπορούν να σπρώχνουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα τα καρότσια τους με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο πολλούς από τους ταλαίπωρους ναρκομανείς που συχνάζουν εκεί. Το μόνο καλό με τις μητέρες είναι ότι δεν βγάζουν καυσαέριο.
Κύριε Γιάννη μου,
Ναι, το έφτιαξες το πάρκο καθαρά ελληνικό. Και ξοδεύτηκαν γύρω στα 10 εκατ., όπως μας πληροφορούν οι πινακίδες της περιφέρειας και υπάρχουν ημιτελή κτίσματα, διότι τι σόι «ελληνικό» θα ήταν χωρίς τουλάχιστον ένα κτίριο που έμεινε στα μπετά λόγω ελλείψεως εκατομμυρίων; Και καλά, δεν σου λέω να ποτίσεις, με τόσες δουλειές που έχεις, αλλά κάναν άνθρωπο για να το φυλάει το έρμο, δεν μπορείς να βάλεις; Πού να τον βρεις θα μου πεις.