Το βράδυ των εκλογών, ο Ευ. Βενιζέλος προανήγγειλε ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης. Το ποσοστό της «Ελιάς» στις ευρωεκλογές έκρινε ότι του επιτρέπει να αναλάβει τη σχετική πρωτοβουλία, παρότι κεντρικά ερωτήματα για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Κεντροαριστερά έχουν ήδη τεθεί. Η ανασυγκρότηση του χώρου θα γίνει μέσα από τη σύμπραξη των υφιστάμενων δυνάμεων ή μιλάμε για τη διάλυση των σημερινών σχημάτων και τη δημιουργία ενός νέου φορέα;
Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και τις πρώτες ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, φάνηκε η διάθεση μεγάλου τμήματος των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, η ανασυγκρότηση να γίνει μέσω της ανάταξης του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρ. Παπανδρέου. Τα εν λόγω στελέχη πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι έχει ρίζες στην ελληνική κοινωνία και αν διαφοροποιηθεί με σαφήνεια από τη Ν.Δ., μπορεί να αναγεννηθεί. Μερικοί θεωρούν ως προϋπόθεση την ανάδειξη στην ηγεσία, κάποιου στελέχους της νεότερης γενιάς. Με βάση τα παραπάνω, μπορεί να γίνει εκλογική σύμπραξη με τις υπόλοιπες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς (στις οποίες περιλαμβάνουν «Το Ποτάμι» και τη ΔΗΜΑΡ) διατηρώντας όμως ο καθένας την οργανωτική του αυτονομία. Θεωρούν δε ως αναγκαία προϋπόθεση την επεξεργασία ενός μίνιμουμ προεκλογικού πλαισίου προκειμένου η «Ελιά» να εμφανιστεί στις επόμενες εκλογές ως συνασπισμός όλων των κομμάτων και κινήσεων της Κεντροαριστεράς.
Η άλλη προσέγγιση λέει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει. Μπορεί μεν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών να είναι πάνω από αυτό που έδιναν οι δημοσκοπήσεις όμως είναι 30% κάτω από το αποτέλεσμα του 2012 και δεν έχει τις προϋποθέσεις να ανασυγκροτηθεί, να συσπειρώσει νέες δυνάμεις και να διεκδικήσει ξανά την εξουσία. Η ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς πρέπει να γίνει μέσω της διάλυσης των υφιστάμενων σχημάτων και τη δημιουργία ενός νέου φορέα, όπως έγινε με το Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας στο συνέδριο του Επινέ, το 1971. Τότε (ύστερα από περιπέτειες δεκαετιών που είχε περάσει ο χώρος ανάμεσα στη δεξιά και το κραταιό κομμουνιστικό κόμμα), κόμματα, ομάδες και προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς συγκεντρώθηκαν κι αποφάσισαν τη δημιουργία ενός νέου φορέα. Επικεφαλής αναδείχθηκε ο Φ. Μιτεράν και το νέο κόμμα πρωταγωνίστησε στη γαλλική πολιτική σκηνή τις επόμενες δεκαετίες.
Οι συνθήκες στην Ελλάδα, είναι διαφορετικές. Λείπει ένας Φ. Μιτεράν. Αλλά μέσα από τις διαδικασίες ανασυγκρότησης μπορεί να αναδειχθεί ο ηγέτης. Επίσης, η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ σε μια συμμαχική κυβέρνηση με τη Ν.Δ., κάνει την επεξεργασία εναλλακτικού προγράμματος εξαιρετικά δύσκολη. Το εκλογικό αποτέλεσμα, πάντως, δημιουργεί προϋποθέσεις για πρωτοβουλίες. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει πρώτη δύναμη στην Κεντροαριστερά, αλλά με πολύ χαμηλότερα ποσοστά σε σύγκριση με την αναμέτρηση του 2012 και με αμφίβολη προοπτική. Το «Ποτάμι» καταγράφηκε με ικανοποιητικά ποσοστά για πρώτη εμφάνιση, αλλά δεν είναι η ηγετική δύναμη του χώρου. Για το κόμμα του Φ. Κουβέλη είναι σαφές ότι δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει μόνο του.
Κόμματα, ομάδες και πρόσωπα του κεντροαριστερού χώρου, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν είναι να πορευτούν μαζί. Τακτικισμοί, ιδεολογικές αγκυλώσεις, εμμονές στη διατήρηση μικρομάγαζων θα οδηγήσουν στη συνέχιση του κατακερματισμού και την εξαφάνιση. Οσοι δεν το αντιλαμβάνονται ας μελετήσουν την πορεία της ΔΗΜΑΡ.