Τα πράγματα ίσως είναι πιο περίπλοκα απ’ όσο φάνηκαν με την πρώτη ανάγνωση των αποτελεσμάτων της Κυριακής. Οι δηλώσεις των αρχηγών έδειξαν σ’ ένα βαθμό πώς αντελήφθησαν τα μηνύματα της κάλπης και ταυτόχρονα τις διαθέσεις τους για τους επόμενους μήνες, με την επισήμανση ότι ο Αλ. Τσίπρας άλλαξε τις δικές του μέσα στην ίδια νύχτα. Πιο μετριοπαθής στην αρχική του δήλωση, έγινε πολύ επιθετικότερος όταν βεβαιώθηκε ότι η Ρένα Δούρου κέρδισε την Περιφέρεια Αττικής, οριακά έστω.
Αν λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν (και γιατί όχι;) τη συνέχεια, δηλαδή τη χθεσινή επίσκεψη του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση, φαίνεται καθαρά ότι θέλει την εξουσία εδώ και τώρα, που νιώθει ότι είναι καβάλα στο κύμα, σαν να φοβάται μήπως τον προσπεράσει ο χρόνος. Ουσιαστικά κήρυξε ανένδοτο αγώνα, ζητώντας άμεση διενέργεια εθνικών εκλογών, με το επιχείρημα ότι υπάρχει σήμερα αναντιστοιχία μεταξύ Βουλής και λαϊκής βούλησης. Ταυτόχρονα έθεσε θέμα συγκυβέρνησης ακόμη και χωρίς εκλογές, αφού απαιτεί να μην προχωρήσει η κυβέρνηση τις ιδιωτικοποιήσεις ή σε νέα μέτρα και να μη διορίσει τον νέο διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, ούτε επίτροπο στην Κομισιόν, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του.
Ο Αλ. Τσίπρας, βεβαίως, δεν αναμένει οι απαιτήσεις του να εισακουστούν από την κυβέρνηση και δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Αποσκοπεί όμως να δημιουργήσει και να εδραιώσει εντυπώσεις κυρίαρχου του πολιτικού παιχνιδιού, συνεχίζοντας παράλληλα την προσπάθεια να πείσει ότι οι προχθεσινές δεν ήταν απλά ευρωεκλογές, αλλά στην πραγματικότητα αποφάσιζαν την τύχη της κυβέρνησης ως δημοψηφισματικές, όπως τις είχε χαρακτηρίσει. Τέλος, στόχος του ήταν και είναι να προκαλέσει ανασφάλεια και φυγόκεντρες τάσεις στους βουλευτές της συμπολίτευσης. Υπάρχει, πάντως, και η άλλη άποψη, που λέει ότι στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βιάζεται για εκλογές, αλλά αυτή δεν φαίνεται προς το παρόν.
Το ερώτημα είναι πώς σκέπτεται να αντιδράσει ο Αντ. Σαμαράς στα δεδομένα των ευρωεκλογών και στις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η άμεση προσφυγή στις κάλπες μάλλον δεν είναι στα σχέδιά του. Το πιθανότερο είναι να προχωρήσει σε ανασχηματισμό, καθώς έχουν αλλάξει οι ισορροπίες στην κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αφού η «Ελιά» έδειξε να στέκεται κάπως στα πόδια της, παρά τις αντίθετες προβλέψεις. Ανασχηματισμό που πιθανώς θα δώσει ένα στίγμα «διεύρυνσης», το πιθανότερο προς το κέντρο, αλλά άγνωστο πόσο ισχυρό και σίγουρα δεν προδιαθέτει για τη συνέχεια. Στα δεξιά της Ν.Δ. είναι οι Ανεξάρτητοι Ελληνες που φθίνουν και ίσως κάποιοι βουλευτές τους να ενταχθούν στην ομάδα της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Δεν αποκλείεται ο πρωθυπουργός να προσβλέπει και σε στήριξη από βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, μετά την καθίζησή της, αλλά μένει να αποδειχθεί αν θα την έχει σε περίπτωση που θα τη χρειαστεί.
Ολα αυτά έχουν έννοια μόνον αν η στρατηγική αποβλέπει να φτάσει η κυβέρνηση τουλάχιστον ώς την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας ή και να την ξεπεράσει. Ωστόσο, στο μεταξύ θα είναι αναγκασμένη η κυβέρνηση να ψηφίσει κάποια δύσκολα νομοσχέδια στη Βουλή και εκεί θα φανεί αν διαθέτει τις δυνάμεις να το κάνει. Αν δεν μπορεί, τότε οι εκλογές κάπου το φθινόπωρο είναι πιθανές, μαζί με σχετικά πρόωρη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.