«Στο Λονδίνο τον Αύγουστο του 2012, ύστερα από συνάντηση με hedge funds και τραπεζίτες, προβληματιζόταν με το πόσο σκληροί ήταν απέναντι στην Ευρώπη, γιατί τότε όλη η κοινότητα των hedge funds θεωρούσε ότι η Ευρώπη φτάνει στο τέλος της. Θυμάμαι ότι μου είπε πόσο αναστατώθηκε και ότι στο τέλος αποφάσισε να προσθέσει εκτός κειμένου τη δήλωσή του «θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί…». Η γλαφυρή περιγραφή του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ Τ. Γκάιτνερ για τη συνάντησή του με τον Μ. Ντράγκι και το κλίμα που επικρατούσε στην Ευρωζώνη πριν από 2 χρόνια, δεν έχει μόνον ιστορική αξία. Η εκτός κειμένου δήλωση του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έβαλε εκείνη την περίοδο φρένο στην εξάπλωση της κρίσης, όμως το ερώτημα για την πορεία της Ευρωζώνης παραμένει. Ο Τζ. Λιου, διάδοχος του Τ. Γκάιτνερ στο υπουργείο Οικονομικών, μίλησε την Πέμπτη για τον κίνδυνο «χαμένης δεκαετίας για την Ευρώπη, αν δεν ληφθούν αποφασιστικά μέτρα».
Ο κ. Λιου στράφηκε ξανά προς το Βερολίνο. «Δεν γίνεται να περιμένουν όλοι να κινείται η παγκόσμια οικονομία από την αύξηση των εισαγωγών και της κατανάλωσης στις ΗΠΑ» τόνισε ο Αμερικανός υπουργός και ζήτησε δημοσιονομικά μέτρα που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη και θα τονώσουν τη ζήτηση στη Ζώνη του Ευρώ.
Οι συστάσεις έγιναν ακόμη πιο καθαρές στη διάρκεια της συνόδου του G20 στην Αυστραλία. Ολες οι εκτιμήσεις μιλούν για χαμηλότερες προσδοκίες ανάπτυξης στην Ε.Ε.: στο 0,8% το 2014 από 1,2% που προβλεπόταν αρχικά, ενώ το 2015 μειώνονται στο 1,1% από 1,7% που ήταν οι αρχικές εκτιμήσεις. Χαμηλότερες από τις αρχικές είναι οι προβλέψεις και για την ανάπτυξη στη Γερμανία (στο 1,3% το 2014 και μόλις 1,1% το 2015). Από πολλές πλευρές τονίζεται ότι απαιτούνται αναπτυξιακές πρωτοβουλίες για να αντιστραφεί αυτή τη τάση, παράλληλα με την προώθηση των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών.
Η Ευρωζώνη βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα, στις αποφάσεις της ΕΚΤ. Ο Μ. Ντράγκι παράλληλα με τις επιτυχημένες κινήσεις του τα προηγούμενα χρόνια, έχει προαναγγείλει κι άλλες κινήσεις, ανάμεσα στις οποίες και η πιθανή αγορά κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ. Με τις κινήσεις αυτές κερδίζει χρόνο για την Ευρωζώνη, αλλά δεν μπορεί η νομισματική πολιτική από μόνη της να δώσει λύση στο πρόβλημα. Ηρθε η ώρα των πολιτικών να πάρουν τη σκυτάλη. Ηδη συζητείται στις Βρυξέλλες η υιοθέτηση αναπτυξιακού προγράμματος 300 δισ. Αυτή θα ήταν μια σημαντική ανάσα. Από Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία αρχίζουν να ασκούνται σημαντικές πιέσεις στο Βερολίνο, για αλλαγή στάσης. «Το παράλληλο οικονομικό σύμπαν της Γερμανίας» είναι ο τίτλος χθεσινού άρθρου στους Financial Times, στο οποίο ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι δεν είναι δυνατόν να τονίζεται ως μοναδικό πρόβλημα η δημοσιονομική απειθαρχία (που πρέπει να αντιμετωπιστεί) και να παραγνωρίζεται η απουσία επενδύσεων και το μεγάλο πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο άλλων χωρών.
Η πίεση για αλλαγές και η εκπόνηση ευρωπαϊκών επενδυτικών προγραμμάτων θα βοηθήσει σαφώς την προσπάθεια της Ελλάδας να βγει από την κρίση. Αρκεί εμείς να μη ζούμε στο δικό μας «παράλληλο οικονομικό σύμπαν» και να συζητάμε λύσεις που υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας.