Ας προσπαθήσουμε να γράψουμε σ’ ένα χαρτί τις πιθανότητες που δίνουμε, αυτή τη στιγμή, σε κάποιες από τις αναμενόμενες εξελίξεις.
Είναι 60% πιθανότερο να συντάξει η τρόικα θετική έκθεση για την πρόοδο της Ελλάδας επί του Μνημονίου, το οποίο κλείνει οριστικά στα τέλη του έτους. Το ΔΝΤ κρατεί επιφυλάξεις και ζητεί πρόσθετες δεσμεύσεις για να εκταμιεύσει τα χρήματα με τα οποία θα αποπληρωθούν τα δανεικά που μας έδωσε με το πρώτο Μνημόνιο: 50-50. Η Βουλή εγκρίνει τον Προϋπολογισμό 2015 και το «πακέτο ρυθμίσεων» με το οποίο κλειδώνει το τέλος του Μνημονίου: 90-10. Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνάπτουν Προγραμματική Συμφωνία, που χρησιμεύει ως εγγύηση για την παροχή, μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Σταθεροποίησης, Πιστωτικής Γραμμής Ασφαλείας, προκειμένου να αντληθούν από την διεθνή αγορά κεφαλαίων δανεικά κεφάλαια τάξεως 6-10 δισ: 80-20.
Υπερτερούν οι πιθανότητες να κυλήσουν τα πράγματα ευνοϊκά. Μια εντελώς συγκρατημένη αισιοδοξία προσπαθεί να κερδίσει λίγο χώρο στις εκτιμήσεις της ελληνικής πολιτικής τάξης. Από το Μαξίμου μέχρι την Κουμουνδούρου και από τις Βρυξέλλες μέχρι το Βερολίνο όλοι προσβλέπουν στην επιβεβαίωση του ρεαλιστικού σεναρίου, αυτό δηλαδή που σκόπευε στη «συνετή έξοδο στην κανονικότητα», όπως πολύ καλά είχε περιγράψει ο Αντώνης Σαμαράς την εποχή μετά το Μνημόνιο.
Ολοι οι παραπάνω αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα έχει αποκτήσει ένα εξαιρετικό ατού: την ανάκαμψη της οικονομίας. Πριν από τον πληθωρισμό, που είναι καλό να «τσιμπήσει», η αύξηση του ΑΕΠ για το 2015 εκτιμάται σε +3,3%, ενώ μπορούμε και καλύτερα!
Φαντασθείτε ένα σκάφος που χρειάστηκε δύσκολες επισκευές. Που «έγδαρε» τους επιβάτες του για να συμπληρώσει το έλλειμμα καυσίμων. Το οποίο, επιτέλους, τροχιοδρομεί και έχει σηκώσει τη «μύτη» για να απογειωθεί. Ποιος θα επιμείνει σε τεχνοκρατικές ανοησίες ή σε πολιτικάντικους λαϊκισμούς ή σε μικροκομματικά σχέδια όταν γνωρίζει ότι όλα αυτά και το καθένα χωριστά θα εμποδίσουν το σκάφος να πάρει ύψος, αν δεν προκαλέσουν τη συντριβή του; Αυτή είναι η αντίληψη που επικρατεί στην Ουάσιγκτον και θεωρώ σίγουρο ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη παρέμβει ισχυρά υπέρ της διευκόλυνσης της Ελλάδας, ανεξαρτήτως του πολιτικού κινδύνου που συνοδεύει τις απαιτήσεις της αντιπολίτευσης.
Οι επενδυτικοί κύκλοι του Λονδίνου προχωρούν ένα βήμα παραπέρα. Θεωρούν λανθασμένη την εμμονή στη δημοσιονομική περιστολή, στην οποία επιμένει η τρόικα, εξηγούν όμως ότι η «πτήση» κινδυνεύει από την ισχυρή πολιτική θύελλα, που μπορεί να προκληθεί με τις πρόωρες εκλογές. Οι κ. Σταθάκης και Μηλιός, που θα έχουν προσωπικές επαφές με ισχυρούς παράγοντες της διεθνούς τραπεζικής στη βρετανική πρωτεύουσα, θα το διαπιστώσουν.
Οι εκτιμήσεις αυτές, σε συνδυασμό με το συνεχές ενδιαφέρον της Κίνας, που συνεχίζει να επενδύει στις ελληνικές προοπτικές, επηρεάζουν αποφασιστικά την πλευρά Μέρκελ. Πρέπει, λοιπόν, να περιμένουμε ότι η καγκελάριος θα ρίξει, στην κατάλληλη στιγμή, το βάρος της υπέρ των ελληνικών συμφερόντων.
Εν προκειμένω, η ομαλή υπερπήδηση των εμποδίων συνάδει απολύτως με τη διαφύλαξη της σταθερότητας στη Ζώνη του Ευρώ. Η απόσυρση των επενδυτών από τη Ζώνη (derisking), επειδή ακριβώς καθυστερεί να επιστρέψει σε αναπτυξιακή προοπτική, έβλαψε ήδη Γαλλία και Ιταλία. Οσοι προσπαθούν να δέσουν την Ελλάδα μέσα στο μνημονιακό «κάδρο», επειδή το θεωρούν πιο ασφαλές, στερούν από τη χώρα την ευκαιρία να ανοίξει τα φτερά της.