Στην πολιτική υπάρχουν δύο τρόποι διαφοροποίησης. Ο πρώτος είναι να πεις κάτι εντελώς διαφορετικό από την αφήγηση του αντιπάλου, κάτι ριζοσπαστικό. Ο δεύτερος είναι να λες το ίδιο πράγμα, με άλλες λέξεις και διαφορετικό τόνο φωνής. Το πρώτο συμβάλλει στον δημόσιο διάλογο (θέση, αντίθεση, σύνθεση), το δεύτερο συμβάλλει στη βαβούρα. Για το πρώτο χρειάζονται επιχειρήματα, για το δεύτερο κραυγές διότι όταν δεν υπάρχουν προτάσεις να αντιπαρατεθούν, μόνο αν σηκώσεις φωνή μπορεί να σε προσέξουν οι πολίτες. Κάπως έτσι ο δημόσιος διάλογος κατέληξε στον «Εμφύλιο», στον «Πόλεμο των δύο κόσμων», στη «Μάχη του φωτός ενάντια στο σκότος» και άλλα τερπνά. Αν ξύσουμε τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, δεν θα βρούμε πολλές διαφορές μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά σε ό,τι αφορά την οικονομία και τον ρόλο του κράτους, έχουμε τον «πόλεμο των ροζ», που ως εμφύλιος γίνεται πολλάκις πικρός.
Κουίζ: οι δύο παρακάτω δηλώσεις είναι της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί κάποιος να διακρίνει ποια είναι ποιου κόμματος; 1) «Δεσμεύεται ότι θα εξετάσει την εφαρμογή ειδικού προγράμματος ρύθμισης, σε ελβετικά φράγκα στο πλαίσιο του ενδιάμεσου φορέα, εξετάζοντας χωριστά την κάθε περίπτωση και με την κατεύθυνση ότι οι τράπεζες πρέπει να συμμετέχουν στη νέα ζημιά των δανειοληπτών». 2) «Ενας από τους πρώτους νόμους που θα κατατεθεί στη Βουλή, αμέσως μετά τις εκλογές, θα είναι αυτός που θα ρυθμίζει το ζήτημα που προέκυψε από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες σε βάρος 70.000 δανειοληπτών, μετά τις εξελίξεις με το ελβετικό φράγκο».
Κι αν τα παραπάνω φαίνονται απλά προεκλογικά ταξίματα (που ούτε οι μεν ούτε οι δε θα έχουν τα λεφτά να ικανοποιήσουν), ας δούμε ένα άλλο θέμα όπως το κατέγραψε προχθές η «Καθημερινή» (21.1.2015). Ενα από τα λίγα μέτρα απελευθέρωσης της αγοράς που υλοποιήθηκαν αφορούσε το ωράριο των φαρμακείων. Από το 2011, που πέρασε το μέτρο, μέχρι σήμερα γράφει η συνάδελφος κ. Πέννυ Μπουλούτζα «άνοιξαν 500 μεγάλα φαρμακεία στη χώρα που απασχολούν τουλάχιστον 3-4 φαρμακοποιούς έκαστο. Πολλά φαρμακεία που επέλεξαν διευρυμένο ωράριο επίσης προχώρησαν σε νέες προσλήψεις. Είναι ενδεικτικό ότι φαρμακείο στο κέντρο της Αθήνας που απασχολούσε πέντε άτομα, φαρμακοποιούς και βοηθούς φαρμακείου, τώρα απασχολεί 11, ενώ φαρμακείο στο Καλαμάκι προσέλαβε πέντε άτομα για να καλύψει το διευρυμένο ωράριο που τον οδήγησε σε διπλασιασμό του τζίρου του».
Φυσικά, αυτό δεν άρεσε στους συνδικαλιστές των φαρμακοποιών, που βρήκαν την ευκαιρία των εκλογών να ανατρέψουν το μέτρο. Ετσι «σε πρόσφατη εκδήλωση του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου η υφυπουργός Υγείας Κατερίνα Παπακώστα τάχθηκε υπέρ της πρότασης του ΠΦΣ για 48ωρο, λέγοντας ότι η προκήρυξη των εκλογών “πρόλαβε” την ηγεσία του υπουργείου που θα ρύθμιζε το ζήτημα. Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπασκόζος υπερασπίστηκε ένα “σταθερό και ρυθμιζόμενο ωράριο σε συνεργασία με τους Συλλόγους”, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες που αυτοί θα θέσουν». Κι αφού συμφώνησαν στα συντεχνιακά, σίγουρα θα τσακώθηκαν για το ποια παράταξη έσφαξε περισσότερους στον Εμφύλιο και δεν ξέρουμε αν ο κ. Μπασκόζος υποσχέθηκε «ραντεβού στα γουναράδικα», ενώ η κ. Παπακώστα επανέλαβε τον κ. Μάκη Βορίδη, λέγοντας «η δικιά μας η γενιά δεν θα παραδώσει τη χώρα στην Αριστερά».