Μια χαμογελαστή νεαρή μητέρα εξηγεί ότι ετοιμάζεται να μετακομίσει για να ’χει το παιδί της πρόσβαση σε καλύτερο σχολείο. Ενα ζευγάρι ανοίγει κουτιά με μωρουδίστικα και ποζάρει στον φακό ευτυχισμένο γιατί περιμένει σε λίγο το πρώτο του παιδί. Μια ευτραφής κυρία εξηγεί, καθώς οδηγεί αμέριμνη, ότι δεν βλέπει την ώρα να πάρει σε λίγους μήνες τη σύνταξή της για να αρχίσει μια καινούργια ζωή. Ο φακός ακολούθως μπαίνει σε ένα υπερσύγχρονο εργαστήριο και συναντά έναν νέο άνδρα, ο οποίος εκφράζει τη χαρά του, γιατί μόλις ξεκίνησε μια καινούργια δουλειά και έχει πολλές ελπίδες για το μέλλον. Υπάρχει φυσικά και το γκέι ζευγάρι· η κάμερα ζουμάρει στα χέρια τους, που πιάνονται τρυφερά καθώς ανακοινώνουν ότι σε λίγο παντρεύονται και είναι πανευτυχείς. Μέσα σε αυτό το κλίμα της αποδραματοποιημένης, χαρούμενης καθημερινότητας, προβάλλει η φιγούρα της Χίλαρι Κλίντον, η οποία ανακοινώνει την απόφασή της να διεκδικήσει την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ευφυές!
Γιατί δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή από αυτό το χαρούμενο, αλλά χωρίς εντυπωσιασμούς και έμφαση σε συναισθήματα σενάριο, όπου η διεκδίκηση της αμερικανικής προεδρίας από τη Χίλαρι –με επιμονή μάλιστα, καθώς επανέρχεται μετά το 2008, οπότε έχασε το χρίσμα από τον Ομπάμα– μοιάζει σαν φυσική κίνηση της ζωής. Ακριβώς όπως κάνουν σχέδια οι καθημερινοί άνθρωποι, έτσι κι εκείνη, σχεδιάζει το επόμενο βήμα της, φυσική συνέχεια των προηγούμενων, εκείνο της απατημένης συζύγου, που μένει στο πλευρό του άντρα της, της γερουσιαστού, της υπουργού Εξωτερικών. Η ίδια απόδειξη της κίνησης, της διαρκούς εξέλιξης και της προσμονής του καινούργιου. Ψυχολογική μάλλον, παρά πολιτική η πρόταση του βίντεο.
Ωστόσο, θαυμάζει κανείς, στα λίγα λεπτά που διαρκεί, την άριστη επεξεργασία των υλικών με τα οποία διαμορφώθηκε η δημόσια προσωπικότητα μιας πρώην Πρώτης Κυρίας, η οποία ένα πρωινό Τετάρτης, την 21η Ιανουαρίου του 1998, άκουσε τον σύζυγό της, τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, να της λέει, πριν ακόμη σηκωθεί από το κρεβάτι: «Υπάρχει κάτι στις σημερινές εφημερίδες για το οποίο πρέπει να σε ενημερώσω». Με αυτό τον τρόπο τής ανακοίνωσε ο Μπιλ Κλίντον, όπως η ίδια γράφει στο βιβλίο της Living History, την «ανάρμοστη σχέση» του, η οποία έμελλε να συγκλονίσει τη χώρα ολόκληρη και να σφραγίσει τα ήθη και τον μιντιακό πολιτισμό της εποχής του.
Το σοκ για τον αμερικανικό πουριτανισμό ήταν τέτοιο, που έκτοτε δεν έπαψε η μιντιακή, ποικιλότροπη επεξεργασία της υπόθεσης, σύμφωνα με την πάγια χολιγουντιανή μέθοδο επούλωσης των εθνικών τραυμάτων.
Οσο για την ίδια τη Χίλαρι, με την ανυποχώρητη σταθερότητά της στο πλευρό του προέδρου-συζύγου, αλλά και τη δυναμική διεκδίκηση δικής της καριέρας στην πολιτική, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για γυναικείους ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές, οι οποίες ανέτρεψαν τα γυναικεία πρότυπα που είχαν κυριαρχήσει πλέον του μισού αιώνα στην αμερικανική τηλεόραση.
Ο αμερικανικός Τύπος, μάλιστα, έσπευσε να χαρακτηρίσει «άνεμο Χίλαρι» τις νέες τηλεοπτικές σειρές, οι οποίες δεν θυματοποιούσαν πλέον τις απατημένες συζύγους, παρουσιάζοντάς τες σαν αξιολύπητες, οι οποίες σφίγγουν τα δόντια για να κρατήσουν τον μύθο της τέλειας οικογένειας. Το νέο μοντέλο γυναίκας, που είναι δυναμική και διεκδικεί αυτό που επιθυμεί, νομιμοποιήθηκε μέσα από την τηλεοπτική παραγωγή. Και ίσως η Χίλαρι να μην ήταν ακριβώς η αιτία, καθώς οι κοινωνικές διεργασίες είχαν ήδη ξεκινήσει, αλλά της αναγνωρίζεται ότι εξέφρασε την ιστορική ανάγκη για αλλαγή των κοινωνικών νοοτροπιών. Λέγεται ότι ρόλοι όπως αυτός της Σιγκούρνι Γουίβερ, ως Ελέιν Μπάρις, μιας απατημένης συζύγου πολιτικού η οποία καταφέρνει να αναδειχθεί πρόεδρος των ΗΠΑ, ή της δημοφιλούς Αλίσια Φλόρις του «The good wife», είχαν απευθείας αναφορές στην προσωπική ιστορία της Χίλαρι. Και για όσους θεωρούν ότι αυτά είναι μόνο τηλεόραση, το «κλειδί» της σύγχρονης πολιτικής –θα πουν οι γκουρού των επικοινωνιακών επιτελείων– είναι οι ισχυροί συμβολισμοί, που διαμορφώνει και επιβάλλει το λαϊκό θέαμα.
Και η ιστορία της Χίλαρι έχει άφθονους συμβολισμούς προς εκμετάλλευση και από φίλους, αλλά και από εχθρούς. Τίτλοι άρθρων, όπως «Monica Lewinsky almost ended Bill Clinton’s political career – and started Hillary’s» (Vox.com), ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα εκείνη την πικρή υπόθεση, θυμίζοντας ότι η Χίλαρι δεν ήταν αγαπημένη των φεμινιστριών επειδή δεν έδωσε διαζύγιο στον Μπιλ. Λένε ακόμη ότι η απιστία του συζύγου της άνοιξε την όρεξη για την πολιτική και τη διεκδίκηση του Λευκού Οίκου.
Το συναρπαστικό θέαμα της αμερικανικής προεκλογικής εκστρατείας έχει ξεκινήσει και το βίντεο της Χίλαρι μοιάζει περισσότερο με teaser νέου κύκλου επεισοδίων τηλεοπτικής σειράς, παρά με πολιτική ανακοίνωση.
Αλλωστε, μέχρι στιγμής περισσότερο έχει συζητηθεί το αν θα επιτρέψουν οι Αμερικανοί στον Μπιλ Κλίντον να ξαναμπεί στον Λευκό Οίκο, έστω ως σύζυγος, παρά αν έχουν πρόγραμμα και ποιο οι Δημοκρατικοί μετά την Ομπάμα εποχή.