Οι μέρες περνούν, η αγωνία κλιμακώνεται, η ώρα της κάθαρσης πλησιάζει και η διπλή παράσταση που δίνει η συγκυβέρνηση, με τη συμμετοχή των κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, καθηλώνει κυριολεκτικά τους ντόπιους και ξένους θεατές. Κανείς δεν γνωρίζει την κατάληξη του ψυχοδράματος με τα πολλά κωμικοτραγικά στοιχεία που παρουσιάζει η κυβέρνηση στο νοήμον κοινό της, αλλά ασχέτως αποτελέσματος, το βέβαιο είναι ότι η παράσταση αυτή θα μείνει στην Ιστορία. Είτε επειδή θα έχει περάσει οριστικά στην καθημερινότητα των Ελλήνων, είτε ως κακή ανάμνηση μιας περιόδου που έφερε τη χώρα και τους πολίτες της στα όρια της πλήρους καταστροφής, από την οποίαν σώθηκαν την ύστατη στιγμή, έστω και με πολλές πληγές και μεγάλο πόνο. Λίγη υπομονή όμως και η παράσταση θα ολοκληρωθεί. Ισως και να έχει ολοκληρωθεί ήδη…
Τούτων λεχθέντων, ακόμη και ο πιο απαιτητικός θεατής θα πρέπει να ομολογήσει, πάντως, ότι πρόκειται για πλούσιο θέαμα σε «θέατρο ποικιλιών», με θίασο μεγάλων αξιώσεων. Οι πρωταγωνιστές ξεχωρίζουν, οι καρατερίστες και οι ηθοποιοί των δεύτερων ρόλων είναι ένας κι ένας, η συνεχής εναλλαγή των συναισθημάτων και οι απρόοπτες καταστάσεις κόβουν την ανάσα, τα φαντασμαγορικά σκηνικά και τα «εφέ» δημιουργούν κλίμα, οι καταπληκτικοί διάλογοι και οι θαυμάσιοι μονόλογοι δεν επιτρέπουν στους θεατές να χαλαρώσουν, οι υποβολείς διατηρούν όλους τους παράγοντες σε εγρήγορση στο πλαίσιο της φαντασιακής πραγματικότητας, η εξέλιξη της πλοκής εξαιρετική και δίχως κενά.
Υπάρχει, καταρχήν, ένας γοητευτικός Αλ. Τσίπρας, που δείχνει να αμφιταλαντεύεται μεταξύ επιθυμητού και πραγματικού, να δεσμεύεται και ταυτόχρονα να προσπαθεί να απαλλαγεί από τις εξαγγελίες του, να δημιουργεί αισιοδοξία που δεν επαληθεύεται, να υπόσχεται και να υπαναχωρεί, να επιτίθεται εναντίον δανειστών και παράλληλα να καταφεύγει στην κατανόησή τους, να επιχειρεί να πείσει τους έξω να δείξουν υπομονή και επιείκεια και τους μέσα να αποδεχτούν την ευελιξία, αλλά να μην τα καταφέρνει, να μην μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια των αριθμών και να επιζητεί πολιτικές λύσεις, να απειλεί και να μαζεύεται, να οργίζεται και να απελπίζεται, να περιοδεύει στην Ευρώπη και να μη βρίσκει ανταπόκριση, να θέλει να μείνει στην εξουσία με κάθε τρόπο και να αντιλαμβάνεται ότι τον υπονομεύουν πρόσωπα και καταστάσεις.
Δίπλα στον Αλ. Τσίπρα, ο διάσημος πια Γ. Βαρουφάκης, που ξεκίνησε αποφασισμένος να γίνει παγκόσμιος σταρ –τα κατάφερε– και να μείνει στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που τίναξε την Ευρωζώνη στον… αέρα, που ακόμη το παλεύει. Αρχικός στόχος του να διαπρέψει ως αμειβόμενος ομιλητής σε διαλέξεις και φόρα, αλλά στην πορεία άρχισε να οραματίζεται μία αρχηγική πολιτική καριέρα με δικό του κόμμα, γεγονός που ανησυχεί σφόδρα τον πρωθυπουργό και το επιτελείο του. Ο παρατηρητικός θεατής, μάλιστα, βλέπει τον Γ. Βαρουφάκη να υπονομεύει, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, κάθε δυνατότητα προσέγγισης της κυβέρνησης με τους δανειστές, τους οποίους άλλωστε δεν χωνεύει γιατί απαίτησαν να βγει από το παιχνίδι. Και αν γίνει συμφωνία, μάλλον δύσκολο, είναι πιθανόν να πει «όχι», για να βγει από τα αριστερά.
Εκεί κάπου, ωστόσο, καραδοκεί και άλλος ανταγωνιστής, η γνωστή Ζωή Κωνσταντοπούλου, που κυκλοφορεί με λυμένο το ζωνάρι, στήνει επιτροπές και δικαστήρια στη Βουλή, έχει αλώσει πλήρως το τηλεοπτικό κανάλι για τους δικούς της στόχους, θα ήθελε πολύ να θέσει υπό τον έλεγχό της και τη νέα ΕΡΤ, αλλά το Μαξίμου έχει άλλα σχέδια. Την ΕΡΤ τη θέλει τηλεοπτική «Αυγή», όχι προσωπικό φέουδο της προέδρου της Βουλής, που φαίνεται ότι έχει επιλέξει μία διαδρομή ανάμεσα στη Μαντάμ Ντεφάρζ και την Κριστίν Λεπέν. Αφού προηγουμένως ξεπεράσει το ανάχωμα που έχει φτιάξει ο Γιάννης Πανούσης με τη διακριτική βοήθεια των επιτελών του πρωθυπουργού.
Σημαντικό ρόλο παίζει και ο Π. Λαφαζάνης, με τους πιστούς του Στ. Λεουτσάκο, Δημ. Στρατούλη, Θ. Πετράκο και άλλους που παλεύουν για ένα ΚΚΕ εκτός ΚΚΕ και μία αντίστοιχη Ελλάδα, ενώ την εικόνα συμπληρώνουν η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, οι Αλ. Φλαμπουράρης, Γ. Δραγασάκης, Ν. Φίλης, Ν. Βούτσης, Δ. Παπαδημούλης, Γ. Κατρούγκαλος, Ευκλ. Τσακαλώτος, Αρ. Μπαλτάς, Ν. Παππάς, Π. Σκουρλέτης, Θ. Δρίτσας, οι κυρίες Φωτίου, Χαραλαμπίδου, Μακρή και πληθώρα άλλων καλών ηθοποιών. Ολοι αυτοί μαζί είναι σίγουρο ότι θα δικαιώσουν τους αγώνες και τις θυσίες των αριστερών προγόνων τους.