Κληθήκαμε λοιπόν να ψηφίσουμε για κάτι που δεν υπήρχε, μετά ο πρωθυπουργός ερμήνευσε ότι το «όχι» που εισηγήθηκε, το οποίο θριάμβευσε με ποσοστό 60%, ήταν στην ουσία ένα «ναι» στο ευρώ και στη διαπραγμάτευση, την οποία όμως μόλις είχε εγκαταλείψει για να κάνει δημοψήφισμα! Τραγέλαφος. Αν μάλιστα πιστέψουμε τον Γιάνη Βαρουφάκη, ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο των στενών συνεργατών του, μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, ήταν κατηφείς και προβληματισμένοι ωσάν να είχαν ηττηθεί! Μάλλον επρόκειτο λοιπόν για ένα παιχνίδι επικοινωνίας και εντυπώσεων, έναν θανάσιμο τακτικισμό με την ανομολόγητη ευχή το αποτέλεσμα να έρθει ισοπαλία, καθώς η νίκη δεν ήταν διαχειρίσιμη. Το δυστύχημα είναι ότι ο κύριος πρωθυπουργός κατάλαβε με καθυστέρηση έξι μηνών τις εξής πολύ απλές αλήθειες: Πρώτον, δεν υπογράφουμε μόνοι μας τη συμφωνία, άρα τελικώς παίρνουμε ό,τι περισσότερο επιτρέπει η συγκυρία. Δεύτερον, ακόμη και μια μέτρια, μια κακή συμφωνία είναι καλύτερη από την άτακτη χρεοκοπία. Τρίτον, έξοδος από το ευρώ στις παρούσες συνθήκες θα σήμαινε περαιτέρω φτωχοποίηση ιδίως των αδύναμων, εξάχνωση των καταθέσεων που έχουν απομείνει στις τράπεζες, θανάσιμους κινδύνους για την ακεραιότητα της πατρίδας. Τα ομολόγησε ο ίδιος σε συνέντευξή του και στο Κοινοβούλιο. Παραδέχθηκε, ακόμη, ότι είχε υποτιμήσει τους κινδύνους του Grexit, είχε διαβάσει λάθος τους συσχετισμούς, είχε υπερτιμήσει τη δύναμη του δίκιου που υπερασπιζόταν… Στην ουσία, χωρίς ευθεία ομολογία, παραδέχθηκε ότι φθάσαμε στο αμήν χωρίς λόγο, ότι χάσαμε δεκάδες δισεκατομμύρια από λάθος. Ανέλαβε μάλιστα και τις ευθύνες του, «δεν δραπετεύω», είπε.
Ο κύριος πρωθυπουργός υπήρξε θύμα των ιδεοληψιών και των ψευδαισθήσεων της παράταξης που τον γέννησε πολιτικά. Η ελληνική Αριστερά αρίστευσε στη διαμαρτυρία, έτυχε υψηλότατης ειδίκευσης στην άρνηση, την απόρριψη, το γκρέμισμα. Αυτά πληρώνουμε. Αν πάντως ειλικρινώς δεν θέλει να δραπετεύσει από τις ευθύνες του, ας γκρεμίσει, μέσα του πρωτίστως, ό,τι ο κ. Λαφαζάνης εκπροσωπεί κι ας κυβερνήσει με την πλειοψηφία που του παρέχουν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης. Είναι η μεγαλύτερη που θα ονειρευόταν ποτέ πρωθυπουργός. Αν γίνουν πάλι εκλογές, θα υπάρξουν μόνο ηττημένοι.