Κυκλοφορούσε ως ανέκδοτο όταν το ΠΑΣΟΚ ωρίμασε στην εξουσία και οι χαρακτήρες ενίων στελεχών του γίνονταν ευδιάκριτοι· προφητικά ευδιάκριτοι σε κάποιες περιπτώσεις.
«Τι ώρα είναι;», ρώτησε ο ιδρυτής του Κινήματος, πρόεδρος κ.λπ., την υψηλού επιπέδου ομήγυρη, για να λάβει απάντηση από τον πιο γρήγορο και ετοιμόλογο καταθέτη αφοσίωσης: «Ο,τι ώρα πεις εσύ, πρόεδρε». Μεστή η παραβολή με καμουφλάζ υπερβολής, μια υπόμνηση αθανασίας του ραγιαδισμού, αυτοευνουχισμού της άλλης άποψης. Αλλωστε, εκδίδονται αφειδώς αντίγραφα της αρχαίας ταυτότητας όπου ως επάγγελμα αναγράφεται: κόλαξ.
Από έμφυτη δειλία ή στοχοπροσήλωση, ένστικτο επιβίωσης ή έρημο νου, τυφλό θαυμασμό προς τον ισχυρό ή θρυμματισμένη αυτοεκτίμηση, οι κόλακες όλων των εποχών βγαίνουν από το ίδιο χαρμάνι. Μα τι επιτέλους αναζητάμε, επισήμως, υπό καθεστώς θλίψης; Τίποτα παραπάνω από μια χώρα πολιτικά και πολιτισμικά υπέρτερη, ένα βασίλειο μόνον δικαίου, με εξόριστους αυλοκόλακες, παπατζήδες και τους ημετέρους της (εκ νέου) τρέχουσας ορολογίας. Την ανακάλυψε αυτή τη χώρα και την περιέγραψε με τη δύναμη της φαντασίας, αρχές του 16ου αιώνα, ο Αγγλος Τόμας Μορ, ιερό τέρας της εποχής, βαφτίζοντάς την για τους μετέπειτα ενδιαφερομένους να την εποικήσουν, πως αλλιώς; «Ουτοπία». Αν και διανοούμενος ολκής (και βαθιά θρησκευόμενος) διετέλεσε εξ απορρήτων του φοβερού Ερρίκου Η΄ έως ότου συγκρούστηκαν αγρίως όταν ο φιλόσοφος δεν αναγνώρισε τον βασιλιά ως αρχηγό της Εκκλησίας. Αρνούμενος να μετακινηθεί μια ανάσα από την κόκκινη γραμμή του, να κολακέψει, για πρώτη και ύστατη φορά, δικάστηκε ως προδότης και καρατομήθηκε. Η εμμονή του δεν πήγε χαμένη. Υστερα από τέσσερις αιώνες,το 1935, αγιοκατατάχθηκε από την Καθολική Εκκλησία.
Και η ευελιξία, η προσποίηση, μπορεί να ηχεί σαν κολακεία στους εθισμένους σε αυτήν. Από τις σπουδαιότερες παραστάσεις των αιώνων αυτή που έδωσε ο Γαλιλαίος μπροστά στην Ιερά Εξέταση. Γονατιστός ο κολοσσός του πνεύματος,το 1634, αφού νωρίτερα είχε υποστεί βασανιστήρια, απαρνήθηκε την ηλιοκεντρική θεωρία, απεκδυόμενος τη ρετσινιά του αιρετικού που οδηγούσε στην πυρά. Θρυλείται ότι αποχωρώντας ψιθύρισε σαν πεισματάρικο παιδί:«Κι όμως, γυρίζει» – η Γη. Απλώς θρυλείται. Κι αυτός δικαιώθηκε, όταν το 1992 ο Πάπας ζήτησε δημοσίως συγγνώμη για τις διώξεις που υπέστη ο Γαλιλαίος, καταδικάζοντας την Ιερά Εξέταση που «ερμήνευσε τη Βίβλο λαθεμένα», οδηγώντας επομένως σε πλάνη και αναρίθμητους πιστούς. Η θαρραλέα, ειρηνική, διατύπωση γνώμης και άποψης, αν και επισήμως εκτιμάται, συχνά διώκεται. Γι’ αυτό, με την παρέμβαση της Δημοκρατίας, επιστρατεύεται η κατά συνείδηση ψήφος, προστατευμένη από την ιερότητα του άυλου. Εξ αντανακλάσεως, η υπήκοος στην κομματική πειθαρχία ψήφος, κατά περίπτωση, καθίσταται ασύμβατη με τη συνείδηση.