Κατηγορούνται οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ως ανάλγητοι απέναντι στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Κατηγορούνται διότι κλείνουν τα μεταξύ τους σύνορα για να ελέγχουν τη διέλευσή τους. Κατηγορούνται ότι κατάσχουν τα τιμαλφή των προσφύγων, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν περίθαλψη. Κατηγορούνται ότι υψώνουν τείχη στα σύνορά μας με τους βόρειους γείτονες για να τους εγκλωβίσουν και να καταστήσουν έτσι τη χώρα μας αποθήκη ψυχών. Aσχετα με το πόσο είναι θεμελιωμένη κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες, η αλήθεια είναι ότι σήμερα η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης, η ιδέα της συλλογικής αντιμετώπισης των προβλημάτων –όχι μόνο των μεταναστευτικών– έχει υποχωρήσει απέναντι στην (παρωχημένη) ιδέα του έθνους-κράτους. Oταν η Ουγγαρία αποφασίζει να παραβιάσει τη Συνθήκη της Γενεύης και να μη δέχεται να φιλοξενήσει πρόσφυγες ή όταν η Βρετανία ετοιμάζει δημοψήφισμα για την παραμονή της στην Ε.Ε., τότε η ευρωπαϊκή ιδέα οπισθοχωρεί. Ωστόσο, όταν ξεσπά το μένος μας κατά της Ευρώπης, ας έχουμε στον νου μας ότι η μεταχείριση των Σύρων προσφύγων στην Ευρώπη δεν συγκρίνεται με τα μαρτύρια όσων επεδίωξαν προστασία στις γειτονικές χώρες. Βιασμοί στους δρόμους, στα μαγαζιά, στα λεωφορεία, στέγαση σε πληρωνόμενες σκηνές, ανανέωση κάρτας παραμονής με 200 δολάρια, αρσενική «προστασία» γυναικών έναντι σεξ είναι μερικές από τις διαπιστώσεις της Διεθνούς Αμνηστίας σε πρόσφυγες στον Λίβανο.
Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα που δικαιούται να κριτικάρει την Ε.Ε. Δεκαετίες πριν ανακαλύψει την έννοια «πρόσφυγες» στους φυγάδες της Συρίας, γνώριζε μόνο «λαθρομετανάστες». Τον περασμένο Αύγουστο η Κομισιόν δήλωνε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε λάβει 30 εκατ. αν απλά και μόνο είχαμε δημιουργήσει τη σχετική διαχειριστική αρχή. Και μόνο αυτή η αδιαφορία καταδεικνύει την ψεύτικη ευαισθησία του ΣΥΡΙΖΑ για πρόσφυγες και μετανάστες. Κατάργησε την Αμυγδαλέζα, άνοιξε διάπλατα τα σύνορα, αλλά με πρόθεση να διοχετεύσει τους μετανάστες στις χώρες των εταίρων μας. Γι’ αυτό και δεν τους κατέγραφε. Ο πρωθυπουργός δήλωνε προκλητικά ότι «η θάλασσα δεν έχει σύνορα» (8/9/15) και η κυρία Χριστοδουλοπούλου ήταν σαφής: «Δεν ελέγχω την έξοδο μεταναστών προς Ευρώπη» (17/4/15). Κορυφαίοι υπουργοί εκτόξευαν απειλές ότι «θα υπάρξουν χιλιάδες μετανάστες και τζιχαντιστές στην Ευρώπη, αν δεν ρυθμιστεί το χρέος» (Κοτζιάς 6/3/15, Καμμένος 7/4/15). Υστερα από αυτά η Ευρώπη έθεσε θέμα παραμονής της Ελλάδας στη Συνθήκη Σένγκεν. Τότε ο κ. Μουζάλας κατήγγειλε τον Βέλγο ομόλογό του ότι τον πίεσε να πνίγει τους πρόσφυγες! Παράλληλα, όμως, ο κ. Καμμένος διέταξε τον στρατό να κατασκευάσει πολλές «Αμυγδαλέζες», από φόβο μήπως βρεθούμε εκτός Σένγκεν. Αλλά αρνείται κάποια συνεννόηση με τους βόρειους γείτονες για τη διευκόλυνση της ροής των προσφύγων. Ο συνδυασμός αντιευρωπαϊσμού, ιδεοληψίας και ανικανότητας εμφανίζεται και στο προσφυγικό. Ενα θέμα που μαζί με το ασφαλιστικό και το φορολογικό οδηγεί σε κατάρρευση τη «δεύτερη φορά αριστερά». Και πιθανόν να παρασύρει και τη χώρα.