Θα περιγράψω στη συνέχεια ένα «σενάριο-διαφυγής» για την κυβέρνηση Τσίπρα. Πρόκειται για διαδοχικά βήματα που θα δώσουν την ανάσα την οποία τόσο πολύ χρειάζεται η πλειοψηφία. Είναι βεβαίως προφανές ότι απαιτεί πολιτικό θάρρος και αδιατάρακτη πειθαρχία μεταξύ των βουλευτών.
Το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει. Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διαπιστώνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει μόνος αξιόπιστος συνομιλητής, σε ό,τι αφορά τις απαραίτητες αποφάσεις. Κρύβουν την απογοήτευσή τους, κυρίως για το χαμένο επτάμηνο, αλλά και για τις καθυστερήσεις των προηγουμένων δύο μηνών. Μεταθέτουν όμως τις ανησυχίες τους, τουλάχιστον μέχρις εκείνου του σημείου που υποτίθεται ότι το Δημόσιο έχει ταμειακή επάρκεια, δηλαδή τα τέλη Μαΐου. Ως εκεί δεν υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος, όπως θα ήταν η αδυναμία πληρωμής υποχρεώσεων του ελληνικού κράτους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το δεύτερο βήμα θα γίνει στις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Η κυβέρνηση θα διατυπώσει σε διατάξεις όσα θέλει να συμπεριλάβει στις συνταξιοδοτικές και φορολογικές ρυθμίσεις. Θα χρειαστεί θάρρος και, κυρίως, καλή γνώση όσων διατάξεων κατατεθούν, δεδομένου ότι η επεξεργασία γίνεται σε αγαστή συνεργασία με τους τεχνικούς βοηθούς του κουαρτέτου, οι οποίοι, με τον τρόπο αυτόν, επιδιώκουν να συνοψίσουν τον χρόνο που απαιτείται για την τελική συμφωνία επί της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου.
Το τρίτο βήμα αφορά τη συζήτηση που θα προκαλέσουν οι διατάξεις, αφού, όπως είναι γνωστό, «στις λεπτομέρειες κρύβεται ο σατανάς». Μόνο όταν οι θιγόμενες επαγγελματικές ομάδες θα έχουν δει τις διατάξεις και θα έχουν κάνει τους απαραίτητους υπολογισμούς θα μπορέσουμε να μετρήσουμε τις αντιδράσεις. Επειδή είναι σίγουρο ότι θα είναι ισχυρές, η κυβέρνηση θα χρειαστεί τη βοήθεια των τροϊκανών ώστε να προχωρήσει γρήγορα στους απαραίτητους συμβιβασμούς.
Το τέταρτο βήμα περιλαμβάνει την καταμέτρηση βουλευτών που θα διαπιστώσουν πόσο δύσκολο είναι να υπερψηφίζει κανείς διατάξεις διακυβέρνησης, συγκριτικά βεβαίως με την οργισμένη καταψήφιση των μνημονιακών διατάξεων. Αν ο λογαριασμός είναι σωστός, διαθέτει δηλαδή η κυβέρνηση την απαιτούμενη πλειοψηφία, θα μπορέσει να προχωρήσει στο επόμενο, κρισιμότατο βήμα.
Το πέμπτο βήμα απαιτεί συμφωνία σε τρία δύσκολα θέματα: δημιουργία του σούπερ-ταμείου κρατικής περιουσίας, συγκρότηση επιτροπής για τα εργασιακά και άρση των εμποδίων στη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων. Αν βρεθεί και σε αυτά συμφωνία, η κυβέρνηση θα πατήσει σε σίγουρο έδαφος και θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους να συναινέσουν σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία με το Ταμείο, ανακοινώνοντας την έναρξη συζήτησης επί του ελληνικού χρέους. Ο κ. Τσίπρας θα έχει κάτι στο χέρι. Μέχρι κι εκλογές θα μπορέσει, τότε, να σκεφτεί!