Πριν από αρκετές εβδομάδες η στήλη υποστήριζε ότι η βούληση της κυβέρνησης ήταν να παραμείνει στην εξουσία με κάθε δυνατό τρόπο και δεν είχε καμία όρεξη να καταφύγει σε πρόωρες εκλογές. Αυτή όντως ήταν η διάθεσή της τότε, αλλά σε μία εποχή που τα πάντα είναι ρευστά στο εσωτερικό και το εξωτερικό, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, σταδιακά στην αρχή, πιο γρήγορα με την πάροδο του χρόνου. Γι’ αυτό κάποια στιγμή η στήλη επεσήμανε ότι συχνά στην πολιτική τα γεγονότα επηρεάζουν, έως και καθορίζουν τις εξελίξεις. Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει τώρα, μετά τις αλλεπάλληλες ήττες της κυβέρνησης στο εσωτερικό, τα μεγάλα προβλήματα που συσσωρεύονται, τα αδιέξοδα στα οποία έχει φτάσει και βεβαίως με όσα συμβαίνουν και χαρακτηρίζουν το ασταθές διεθνές περιβάλλον.
Με λίγα λόγια, είναι ευδιάκριτη και ενισχυμένη πλέον η πιθανότητα πρόωρων εκλογών στο σχετικά κοντινό μέλλον, δηλαδή μέσα στους επόμενους λίγους μήνες. Πιθανότητα, όχι βεβαιότητα, αλλά είναι σαφές ότι το συγκεκριμένο σενάριο απασχολεί σοβαρά την κυβέρνηση. Με ορόσημο ίσως τη μεγάλη ήττα στο θέμα της αδειοδότησης των καναλιών, αν και οι δημοσκοπήσεις είναι εκείνες που σηματοδοτούν τη συνεχή πτώση της δημοτικότητάς της, προφανώς εξαιτίας των πληγμάτων που έχει δεχθεί η τσέπη του πολίτη. Πλήγματα τα οποία θα συνεχιστούν, σύμφωνα με το σχέδιο προϋπολογισμού του 2017, που κατατέθηκε στη Βουλή. Τα δε μέτρα που θα αναγκαστεί να αποδεχθεί προκειμένου να παραμείνει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, δεν πρόκειται να βοηθήσουν την ανάκαμψή της, ασχέτως αν αντικειμενικά είναι απαραίτητα, ή όχι.
Η αρχική επιθυμία του Αλ. Τσίπρα ήταν να κλείσει το ταχύτερο την αξιολόγηση, να εξασφαλίσει τη δρομολόγηση της ρύθμισης (ελάφρυνσης) του χρέους και να βάλει τη χώρα στη λεγόμενη ποσοτική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Στην εξυπηρέτηση αυτού του σεναρίου κυρίως δομήθηκε ο ανασχηματισμός, αλλά και με κάποιες πρόνοιες αν τυχόν χρειαστούν εκλογές. Εξ ου και ο ακραιφνής συριζαίος Π. Σκουρλέτης ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών, ο Χρ. Βερναρδάκης (ως «ειδικός» επί των προσλήψεων) εντάχθηκε στο επιτελείο του Μαξίμου, «ενταφιάστηκε» κάπου στο υπουργείο Εξωτερικών ο Γ. Κατρούγκαλος για να μη φαίνεται και ερεθίζει τα πλήθη, «αποτάχθηκε» από το νέο κυβερνητικό σχήμα ο Ν. Φίλης για να ηρεμήσει η Εκκλησία, «προσελήφθη» η Λυδία Κονιόρδου στο υπουργείο Πολιτισμού για να «γλυκαθούν» οι καλλιτέχνες, ο Δ. Τζανακόπουλος αντικατέστησε την Ολγα Γεροβασίλη στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου για να βελτιωθεί η εικόνα της κυβέρνησης, ο Τρ. Αλεξιάδης «εκπαραθυρώθηκε» γιατί μιλούσε συνεχώς για νέους φόρους, ο Ν. Παππάς έφυγε από το πλευρό του Αλ. Τσίπρα για να διασκεδαστεί η εντύπωση ότι αποτελεί το «alter ego» του και διάφορα άλλα «τρικ».
Οπως είναι γνωστό όμως, τα πράγματα «δεν ήλθαν δεξιά» για την κυβέρνηση. Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης έχουν τις δυσκολίες τους, όχι γιατί προβάλλει ισχυρές αντιστάσεις η Αθήνα, αλλά γιατί πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός μεταξύ ΔΝΤ, Κομισιόν και Γερμανίας, προκειμένου να βρουν μία κοινή θέση. Δύσκολη η πρόβλεψη για το περιεχόμενο αυτής της κοινής θέσης, που κατά τους πιο αισιόδοξους θα βρεθεί, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα είναι ακριβώς αυτή που ευελπιστούσε ο πρωθυπουργός για να την παρουσιάσει σαν θρίαμβο. Θα περιλαμβάνει και μέτρα μετά το 2018, που δύσκολα «καταπίνονται». Γι’ αυτό και έχει αλλάξει το αφήγημα, τονίζοντας ουσιαστικά στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι εκλογές θα είναι αναπόφευκτες αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις.
Εξάλλου, είναι πολλές οι πρόσθετες ενδείξεις ότι οι εκλογές βρίσκονται τώρα στο προσκήνιο. Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει στηρίγματα στην κοινή γνώμη. Από το άνοιγμα παραθύρων για προσλήψεις, την ψήφιση διατάξεων για να παρεμποδιστούν απολύσεις, την ευνοϊκή ρύθμιση δανείων των δημοσίων υπαλλήλων, μέχρι την εξομάλυνση των σχέσεων με την Εκκλησία. Η πείρα λέει ότι όταν μία κυβέρνηση παίρνει «την κάτω βόλτα», τίποτα δεν μπορεί να τη βοηθήσει και ασφαλώς ο Αλ. Τσίπρας δεν θέλει να βρεθεί με ένα κόμμα του 10 – 15% στα χέρια του, όσο και αν δεν θέλει να χάσει την εξουσία. Και τα προβλήματα του Κυπριακού, των ελληνοτουρκικών σχέσεων, του προσφυγικού και γενικά του ασταθούς διεθνούς περιβάλλοντος είναι επίσης ιδιαίτερα πιεστικά. Αρα οι πρόωρες εκλογές δεν μπορούν να αποκλειστούν.