Η νέα μεγάλη νίκη του Μακρόν στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας σφραγίζει κατά κάποιον τρόπο τη μεγάλη και ελπιδοφόρα πολιτική ανατροπή που ξεκίνησε με τον θρίαμβό του στις προεδρικές εκλογές μερικές εβδομάδες πιο πριν. Πρόκειται για μια εξέλιξη που προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό στους ευρωπαϊστές μέσα και έξω από τη Γαλλία και γενικά σε όλους εκείνους που έβλεπαν με τρόμο τον λαϊκισμό να επελαύνει σε σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη και να απειλεί όχι απλά το ευρωπαϊκό όραμα, αλλά και τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Στη σημερινή συγκυρία και μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, η Ευρώπη είναι εκείνη που μπορεί να θεωρηθεί το σημαντικότερο «κάστρο» της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε όλο τον πλανήτη και αν πέσει, η ήττα θα είναι στρατηγικής σημασίας.
Είναι πρόωρες οι θριαμβολογίες και οι εκτιμήσεις ότι η Ευρώπη και ο ευρωπαϊσμός πέρασαν στην αντεπίθεση. Προς το παρόν μπορούμε να πούμε ότι η εξάπλωση του λαϊκισμού αναχαιτίστηκε, κρίνοντας από τα αποτελέσματα των γενικών ή τοπικών εκλογών στην Αυστρία, την Ολλανδία, την Ιταλία, ίσως στη Βρετανία και βεβαίως στη Γαλλία, αλλά τίποτα περισσότερο. Η ολοκληρωτική επικράτηση του Μακρόν αποτελεί πιθανώς μια αφετηρία, αλλά σχεδόν όλα θα εξαρτηθούν από τον τρόπο που θα διαχειριστεί τη νίκη του στο εσωτερικό της χώρας του και πώς θα καταφέρουν ο ίδιος μαζί με τη Μέρκελ (μετά την αναμενόμενη επικράτησή της) να δώσουν νέα πνοή στην Ενωμένη Ευρώπη.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα για το δίδυμο Μερκρόν. Πέρα από τα γνωστά μεγάλα προβλήματα που προκαλούν η παγκοσμιοποίηση, τα ταχύτατα άλματα της τεχνολογίας, η διάχυτη ανασφάλεια, η διευρυνόμενη ανισότητα, ο ευρωσκεπτικισμός, τα θερμά μέτωπα στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική, στην Ουκρανία, τα μεταναστευτικά κύματα, η αλλαγή του κλίματος, και πέρα από τις τεράστιες δυσκολίες που δημιουργεί ο Ντόναλντ Τραμπ, που έχει βαλθεί να «ξηλώσει» από την παγκόσμια μνήμη τον «μαύρο» Ομπάμα και την πολιτική του, οι Μερκρόν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και μια κοινή γνώμη με διαφορετική νοοτροπία, που ούτε γνωρίζει ούτε την αγγίζει το καταστροφικό ιστορικό παρελθόν της Ευρώπης.
Πολλοί χαιρετίζουν και θεωρούν ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η γαλλική Βουλή ανανεώθηκε κατά 60%. Αυτό θα το δούμε, κρίνοντας από την εμπειρία του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου κάθε ανανέωση του πολιτικού προσωπικού σηματοδότησε χειρότερη ποιότητα. Προχθές, σε πρωινή εκπομπή του ραδιοφώνου του ΣΚΑΪ, η Μαριέττα Γιαννάκου διατύπωσε μερικούς πολύ ενδιαφέροντες προβληματισμούς για την Ευρώπη, που είναι ζήτημα αν το 5% των σημερινών Ελλήνων μπορούν να κάνουν σκέψεις πάνω σ’ αυτούς. Ούτε είναι ενθαρρυντικό δείγμα η αποχή του 57% στις γαλλικές εκλογές, καθώς δείχνει αποστασιοποίηση του πληθυσμού από τα κοινά. Ιδιαίτερα των νέων, που οι γενικές γνώσεις τους για το άμεσο ή ευρύτερο περιβάλλον βαίνουν θεαματικά μειούμενες.