Διολισθαίνει η χώρα σε κρίση και εμπλοκή με αφορμή κρίσιμα διπλωματικά θέματα. Κανείς δεν μας προειδοποίησε και μάλλον κανείς δεν έχει υπολογίσει τις συνέπειες. Η παρούσα διακυβέρνηση καθίσταται –και πάλι– επικίνδυνη. Επειτα από όσα έχουμε υποστεί στο οικονομικό πεδίο και ενώ φάνηκε μια κάποια θετική διέξοδος, οι κάκιστοι χειρισμοί εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, σε συνδυασμό με την προβληματικότατη συνοχή της πλειοψηφίας, καταστρέφουν με αυξανόμενο ρυθμό την (ευμετάβλητη) συγκυρία.
Ο βασικός καταστροφέας είναι, βεβαίως, ο υπουργός Αμυνας και πρόεδρος του κόμματος στο οποίο ανήκουν οι βουλευτές που διασφαλίζουν τη δεδηλωμένη στην κυβέρνηση Τσίπρα. Ο κ. Καμμένος διαπιστώνει ότι καταρρέουν, ο ένας μετά τον άλλο, οι μύθοι επί των οποίων διασφάλισε τη μικρή αλλά τόσο κρίσιμη πλατφόρμα επιρροής του. Μόλις πριν από λίγες μέρες η Δικαιοσύνη έβαλε οριστικά στο αρχείο τις τερατολογικές καταγγελίες του ότι δήθεν προσφύγαμε στο ΔΝΤ προκειμένου να εισπράξουν «οι Παπανδρέου» τα ασφάλιστρα από τα CDS! Συγχρόνως, ο ίδιος ο κ. Καμμένος είναι εκτεθειμένος στην έρευνα που αφορά στους χειρισμούς με σκοπό την παράνομη πώληση πολεμικού υλικού.
Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται αδύναμος μπροστά στις προκλήσεις Καμμένου. Ενώ στη Βάρνα οι Ευρωπαίοι επιδιώκουν να νουθετήσουν τον Ερντογάν ώστε να εφαρμόσει τη διεθνή νομιμότητα και να σταματήσει τη συνεχιζόμενη απαράδεκτη κράτηση των αξιωματικών Μητρετώδη και Κουκλατζή, ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας αναλαμβάνει πρωτοβουλίες που δυναμιτίζουν τις σχέσεις των δύο κρατών. Αρχικώς, ονόμασε ομήρους τους αξιωματικούς, προφανώς ενός ιδιότυπου «πολέμου», αφότου ο ίδιος, με σειρά ενεργειών του, έδινε «πάτημα» ανταπόδοσης, βεβαίως επί το επιθετικότερον, από την πλευρά ενός κλυδωνιζόμενου Ερντογάν.
Παράλληλα ορθώνει απαράδεκτα εμπόδια στις προσπάθειες του υπουργού Εξωτερικών, που επιδιώκει να κλείσει ένα από τα πλέον ανούσια διπλωματικά μέτωπα, προφανώς υπό την άμεση εποπτεία του ίδιου του πρωθυπουργού. Διαβεβαιώνει, μάλιστα, ότι θα καταψηφίσει την κυβέρνηση εφόσον ο όρος «Μακεδονία» παραμείνει στη διεθνή ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων.
Ετσι, χωρίς να το έχουμε πραγματικά αντιληφθεί, η χώρα διολισθαίνει εκεί ακριβώς που δείχνει ότι επιθυμεί να μας οδηγήσει ο κ. Ερντογάν, στην προσπάθειά του να εκβιάσει την ελληνική Δικαιοσύνη και να αναιρέσει τη δικαιολογημένη προστασία που έχει παράσχει σε Τούρκους στρατιωτικούς. Κάποιος πρέπει να θυμίσει στον υπουργό Αμυνας πως η διπλωματική εμπλοκή της χώρας δεν αποτελεί πράξη πατριωτισμού, αλλά το ακριβώς αντίθετο!