Σκέφτηκε ενδεχομένως πως η κυβέρνησή του αντιμετωπίζει και το ενδεχόμενο ανταλλαγής των Τούρκων πολιτικών εξορίστων με τους δύο Ελληνες αξιωματικούς. Μπορεί να σκέφτηκε πως, για να τους αποκαλεί ο πρόεδρός του «ομήρους», κάτι θα ξέρει. Και ότι η διαφωνία του πρωθυπουργού του ως προς τον χαρακτηρισμό είναι στο σενάριο της σειράς. Η ιδέα «όμηροι», άρα υποψήφιοι ανταλλαγής, άρχισε να κυκλοφορεί στον λειμώνα της δημοκρατίας μας. Ασ’ την να τους ψεκάσει, κάνε πως διαφωνείς ώσπου μια μέρα, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν, όπως λένε και οι κλασικοί του λενινισμού, θα την καταπιούν σαν γλυκό πεπόνι. Μπορεί να τους πέσει βαρύ, αλλά θα την έχουν ήδη καταπιεί. Είχε στα χέρια του την έρευνα της διαΝΕΟσις με το 30% των συμπολιτών μας που πιστεύουν ότι οι υδρατμοί των αεροπλάνων είναι το αέριο Ilithium. Ευτυχώς, θα μου πείτε, το 70% δεν το πιστεύει. Κάτι είναι κι αυτό. Στον κ. Κατσίκη το 30% τού φτάνει και του περισσεύει. Και ήταν χάδι στ’ αυτιά τους εκείνο το «να παρακάμψουμε τη Δικαιοσύνη». Πόσοι απ’ αυτούς και τους άλλους, εδώ που τα λέμε, δεν θα ήθελαν να «παρακάμψουν τη Δικαιοσύνη», στην οποία έχουν πλήρη εμπιστοσύνη μεν, δεν την εμπιστεύονται δε. Κι αφού τα σκέφτηκε όλ’ αυτά, είπε «αφήστε το πάνω μου» και έκανε τη δήλωση. Οσο δεν τον διαγράφουν απ’ το κόμμα του, όλες αυτές οι σκέψεις είναι απολύτως θεμιτές.
Ηταν προϋπολογισμένη η δήλωση Κατσίκη; Θα το δούμε. Το σίγουρο είναι πως τέτοιου τύπου λογαριασμοί χρειάζονται ιδιαίτερο περιβάλλον για να γίνουν. Μετράς πρώτα τη διανοητική καθίζηση και μετά τους κάνεις. Ο άλλος, πρωθυπουργός της Ελλάδος και ουχί της Ελβετίας, είπε πως η θάλασσα δεν έχει σύνορα. Εγινε τίποτε; Δεν έγινε τίποτε. Προ καιρού, μας είχαν αλαλιάσει με την εμπλοκή όλων των πολιτικών τους αντιπάλων στο μεγαλύτερο σκάνδαλο των αιώνων. Η τούρτα έσκασε σαν τσιχλόφουσκα, χωρίς κανείς να τρομάξει απ’ το μπαμ και οι κατήγοροι που τη φούσκωναν γέμισαν το πρόσωπό τους με τα κολλώδη υπολείμματα της τσίχλας. Εγινε τίποτε; Δεν έγινε τίποτε. Το νόμισμα του δημόσιου βίου μας είναι τόσο υποτιμημένο, που το ξόδεμα των λέξεων ή εικόνων δεν κοστίζει τίποτε. Εξαιρείται το Ισλάμ και το gay pride.
Επί κυβερνήσεως των «ηθικών παιδιών», η τιμή της επικοινωνίας κατέρρευσε στο χρηματιστήριο των αξιών. Οι όροι της επικοινωνίας λειτουργούν σαν κινούμενη άμμος, κοινώς δεν αναφέρονται σε τίποτε και σε κανέναν. Να πω ότι αυτό είναι το πιο ουσιαστικό πολιτικό αλλά και κοινωνικό πρόβλημα; Αρα το πρόβλημα της δημοκρατίας μας;
Φαντασθείτε τώρα τον κ. Κατσίκη να αποφασίζει και για την αναθεώρηση του Συντάγματος, όχι της πλατείας, του καταστατικού χάρτου. Θεός φυλάξοι, κι ας είναι κι Ελληνας. Κανείς δεν είναι τέλειος.