Οταν μιλάμε για παιχνίδι επιρροής των ισχυρών στην περιοχή των βορείων συνόρων μας, αναφερόμαστε κυρίως στην αμερικανορωσική σύγκρουση, άντε και στη Γερμανία. Είναι, βεβαίως, αυτοί οι βασικοί παίκτες, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Στη βαλκανική κουζίνα συρρέουν όλο και περισσότεροι σεφ. Η περιοχή ελκύει το ενδιαφέρον ισχυρών συμφερόντων καθώς αναδεικνύεται σε ενεργειακό, μεταφορικό αλλά και στρατιωτικό διάδρομο υψίστης σημασίας, λόγω των γεωπολιτικών ανακατατάξεων.
Πρόσφατα έκανε την εμφάνισή της στην περιοχή η πρωθυπουργός Τερέζα Mέι, στέλνοντας μήνυμα πως η Βρετανία του Brexit είναι αποφασισμένη να διεκδικήσει διακριτό ρόλο στην περιοχή.
Ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς ταξιδεύει συχνά στα Δυτικά Bαλκάνια, οραματιζόμενος, ενδεχομένως, μεγαλεία του παρελθόντος, ενώ Τουρκία και Σαουδική Αραβία διαγκωνίζονται για τη θρησκευτική χειραγώγηση των μουσουλμανικών πληθυσμών και επενδύουν χρήμα ώστε να ελέγξουν σε βάθος χρόνου τις πολιτικές ελίτ. Ολοι όμως παίζουν με τον φόβο του εξ Ανατολών «δράκου» που έχει μπει για τα καλά στο παιχνίδι, προκαλώντας δέος στους αντιπάλους. H καγκελάριος Μέρκελ εξέφρασε δημόσια ανησυχίες ότι η κινεζική επιχειρηματική δραστηριοποίηση στη Βαλκανική με προγεφύρωμα την Ελλάδα μπορεί να ασκήσει ανεπιθύμητη πολιτική επιρροή στις αποφάσεις των κυβερνήσεων. Σε διεθνή ημερίδα στο Βερολίνο τονίστηκε ότι οι κινεζικές επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη διχάζουν τους Ευρωπαίους και πως η Ε.Ε. βλέπει ως απειλή την Kίνα στα Βαλκάνια.
Υπό τη σκιά της ευρωπαϊκής καχυποψίας πραγματοποιήθηκε πριν από δύο εβδομάδες στη Σόφια η 7η σύνοδος της «Πρωτοβουλίας 16+1» που συγκροτείται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και την Kίνα, με την Ελλάδα παρούσα για πρώτη φορά και ως παρατηρητής, λόγω της εκκρεμότητας της ονομασίας με τη FYROM, η οποία είναι ήδη μέλος.
Μιλώντας στην έναρξη των εργασιών της συνόδου στη Σόφια, ο Λι Κετσιάνγκ προσπάθησε να διασκεδάσει τις ευρωπαϊκές ανησυχίες: «Δεν υπάρχουν στρατηγικές διαφορές μεταξύ Κίνας και Ευρώπης. Η Κίνα εξετάζει την ενωμένη και τη σταθερή Ευρώπη ως σταθερό σύμμαχό της σε έναν πολυπολικό κόσμο».
Το σίγουρο είναι πως η Kίνα έχει πατήσει για τα καλά το πόδι στα Βαλκάνια όπου μοιραία θα έρθει (και) σε σύγκρουση με τους άλλους παίκτες. Εμείς απλώς παρακολουθούμε χωρίς να διεκδικούμε ρόλο και δεν θα επιστρέψουμε στη βαλκανική κουζίνα, αν δεν γίνουμε οικονομικά ισχυροί ώστε να μας υπολογίζουν.