Το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της ελληνικής κρίσης είναι τεράστιο. Γι’ αυτό ίσως τα πολλά συγχαρητήρια και ο αυτοθαυμασμός εταίρων και δανειστών δεν καταπίνονται εύκολα. Η ανακούφισή τους επειδή η Ελλάδα δεν ζητάει πάλι δανεικά είναι μεγάλη και κατανοητή. Το ζήτημα, όμως, είναι αν η χώρα μπορεί να βγει από τον φαύλο κύκλο στον οποίο περιέπεσε, με τα σημερινά επίπεδα πρωτογενών πλεονασμάτων και τους παράλογους φόρους και εισφορές. Ζήτημα, επίσης, είναι αν θα ξηλωθούν με την πρώτη πίεση οι μεταρρυθμίσεις που υλοποιήθηκαν. Και τέλος, αν θα διορθωθούν οι μεγάλες θεσμικές παθογένειες που, σε συνδυασμό με το φαύλο DNA του πολιτικού συστήματος, οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η Ελλάδα θα σταθεί στα πόδια της όταν κτίσει ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, παιδεία αντάξια της εποχής μας, πραγματικά ανταγωνιστική οικονομία και ανοικτές αγορές. Αν τα πετύχουμε αυτά –και μόνον τότε– θα διασφαλίσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία και θα αποκλείσουμε την επανάληψη του δράματος ενός κράτους-επαίτη.
Προϋποθέσεις
45" χρόνος ανάγνωσης
