Πολύ με απασχολεί κάθε χρόνο τέτοια εποχή αυτή η υπόθεση με τις βάσεις και τις διαστάσεις των μορίων από τις οποίες εξαρτάται η τύχη του μέλλοντος του τόπου. Είναι, αν μη τι άλλο, η απόδειξη ότι η γνώση μοιράζεται ακριβοδίκαια, με το ζύγι, και άκρως δημοκρατικά. Φέτος μάλιστα η δημοκρατία βάθυνε και πλάτυνε ακόμη περισσότερο, αφού, όπως διάβασα στο χθεσινό ρεπορτάζ του Απόστολου Λακασά, σε ΤΕΙ βρήκε θέση νέος ο οποίος με τον ιδρώτα του νου του κατάφερε να επιτύχει τον σημαδιακό βαθμό 3 – μετά συγχωρήσεως, όπως λένε. Αν δεν κάνω λάθος, αυτός ο νέος εισήχθη σε σχολή πολιτικών μηχανικών, από την οποία, επίσης αν δεν κάνω λάθος, όταν με το καλό αποφοιτήσει θα έχει το δικαίωμα να χτίζει ώς δύο ορόφους. Πλην όμως ο κ. Γαβρόγλου, διά της υπογραφής του, η οποία αξίζει όσο δέκα πανεπιστήμια και οκτώ ερευνητικά κέντρα μαζί –το αποδεικνύει άλλωστε το γιγαντιαίο πνευματικό έργο του– απεφάσισε ότι το δίπλωμα του ΤΕΙ ισούται με δίπλωμα ΑΕΙ, οπότε να υποθέσω ότι και ο πολιτικός μηχανικός που εισήχθη με βαθμό 3/20, μετά συγχωρήσεως, θα θεωρείται ισότιμος με όσους έχουν αποφοιτήσει από τις σχολές πολιτικών μηχανικών του ΕΜΠ και συγγενών ιδρυμάτων. Οπότε θα μπορεί να χτίζει και τρεις και πέντε και δέκα ορόφους; Πολυώροφες οικοδομές με την εγγύηση Γαβρόγλου; Αχ Ελλάδα μου γλυκιά. Ευτυχώς να λέτε που μπήκε η Ξενογιαννακοπούλου στην κυβέρνηση να ηρεμήσει ο τόπος.
Ας μη γελιόμαστε. Η σχέση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τη μόρφωση είναι ανύπαρκτη. Της τριτοβάθμιας δε οφείλεται σε ευτυχείς συγκυρίες. Αν τύχει και πέσεις στα χέρια κάποιου καθηγητή που σέβεται τη θέση του, κι αν θέλεις όντως να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων όταν βρεθείς να χειρουργείς πολυτραυματία, τότε κάτι μπορεί να γίνει. Αλλιώς αποδέχεσαι μια συνθήκη αναξιοπιστίας η οποία μοιάζει περισσότερο με ψιλικατζίδικο. Το έργο της καταστροφής χρειάστηκε δεκαετίες για να ολοκληρωθεί. Οι προηγούμενοι γέμισαν την επικράτεια με πανεπιστήμια και πανεπιστημιακούς –ούτε θέατρα και ηθοποιούς δεν έχουμε τόσα– και ο Γαβρόγλου, επειδή δεν έχει τα χρήματα για να ιδρύσει νέα, αναβαθμίζει τα ΤΕΙ σε ΑΕΙ. Και κάθε χρόνο παίζουμε την ίδια κωμωδία ηθών: το παιδί πέρασε στο Πάντειο, πού ξέρεις μια μέρα μπορεί να γίνει και υπουργός. Πόσοι υπουργοί παραθέτουν στις περγαμηνές των βιογραφικών τους τα πανεπιστημιακά διπλώματά τους; Στο ενδιάμεσο, ας διεκδικεί έναν διορισμό ως κοινωνιολόγος στη μέση εκπαίδευση κι ας τον βάλουν να διδάσκει γαλλικά. Ξέρει καλά γαλλικά το παιδί. Ευτυχώς να λέτε που μπήκε η Ξενογιαννακοπούλου στην κυβέρνηση να ηρεμήσει ο τόπος.
Κοροϊδευόμαστε, αλλά περνάμε ωραία. Κάθε χρόνο μετράμε μόρια και βάσεις και αυτή η ανωτάτη μπακαλική θεωρείται ανωτάτη εκπαίδευση. Με όλο τον σεβασμό στην τέχνη του μπακάλη. Και την κ. Ξενογιαννακοπούλου εννοείται.