Εχει σκηνοθετήσει περισσότερα από 80 επεισόδια πολυβραβευμένων αμερικανικών τηλεοπτικών σειρών -«Lost», «Prison Break», «Grey’s Anatomy», «The Mentalist», «Criminal Minds», «Revenge»-, 25 τηλεταινίες και 13 κινηματογραφικές ταινίες. Σε μία από αυτές, την «Baha Oklahoma», πρωτοεμφανίστηκε το 1988 η Τζούλια Ρόμπερτς! Παραμένει, ωστόσο, δημιουργός και υποστηρικτής του ανεξάρτητου κινηματογράφου και υπό αυτή του την ιδιότητα ήρθε στην Αθήνα προσκεκλημένος του Φεστιβάλ ∆ράμας (με την υποστήριξη του ΟΤΕ TV), για να συναντηθεί με νέους κινηματογραφιστές και να τους μεταδώσει την εμπειρία του. O Μπόμπι Ροθ είναι και δάσκαλος. Στο τελευταίο ντοκιμαντέρ του με τίτλο «A Director Prepares» αναλύει διεξοδικά κάθε στάδιο της κινηματογραφικής παραγωγής, από τη φάση του σεναρίου μέχρι το post-production. Ο 65χρονος σήμερα Ροθ ξεκίνησε την καριέρα του από το University of California στο Berkley. Το 1984 η ταινία του «Heartbreakers» συμμετείχε στο 35ο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Ο κινηματογράφος διδάσκεται ή είναι ταλέντο; Το ταλέντο είναι κατά 90% σκληρή δουλειά. ∆εν γνωρίζω ούτε έναν ταλαντούχο σκηνοθέτη που να μην εργάζεται πολύ σκληρά. Αυτό προσπαθώ και εγώ να διδάξω: πώς να είσαι αποτελεσματικά προετοιμασμένος ώστε να είσαι δημιουργικά παρών. Θα σας πω και κάτι άλλο: Η γυναίκα μου είναι η αδερφή του Μπρους Σπρίνγκστιν. E, o Μπρους είναι ο πιο σκληρά εργαζόμενος που γνωρίζω.
Τα πράγματα είναι πιο εύκολα ή πιο δύσκολα για τους σημερινούς σκηνοθέτες; Είναι πιο εύκολο σήμερα να γυρίσεις μια ταινία, γιατί το μόνο που χρειάζεσαι είναι μία Canon 5D. Αλλά είναι σχεδόν αδύνατον να παιχτεί η ταινία σου σε αίθουσα. ∆εν λέω… Το youtube ή τα itunes είναι εντάξει, αλλά για μένα, που μεγάλωσα πηγαίνοντας σινεμά, δεν είναι το ίδιο.
To Χόλιγουντ είναι ακόμα κυρίαρχο; Ετσι νομίζω. ∆εν θέλω να ακουστώ σαν παλαιομαρξιστής, αλλά η διανομή ταινιών ελέγχεται από ολοένα και λιγότερες εταιρείες, οι οποίες θέλουν μόνο γνωστά ονόματα. ∆εν μπορείς να κάνεις μια ταινία με 100.000 δολάρια με τον Μπραντ Πιτ – εκτός εάν ο Μπραντ Πιτ είναι ο καλύτερός σου φίλος.
Σας αρέσουν οι ταινίες του Χόλιγουντ; Οχι πολύ, αλλά δεν είμαι εγώ το κοινό στο οποίο στοχεύουν. ∆εν είμαι δωδεκάχρονο αγόρι. Παρ’ όλα αυτά, θαυμάζω τη δουλειά σκηνοθετών όπως ο Ντέιβιντ Φίντσερ, που γύρισε το «Social Network» και το «Girl with the Dragon Tattoo». Ακόμα πηγαίνω να δω κάθε νέα ταινία του Γούντι Αλεν, παρόλο που δεν μου έχει αρέσει καμία μετά το «Απιστίες και αμαρτίες».
Γιατί όχι; Νομίζω ότι δεν έχουν πια το ίδιο βάθος. Μεγάλωσα βλέποντας ταινίες του Μπέργκμαν, του Μπερτολούτσι και του Ντε Σίκα.
Είστε λίγο… περίεργος για Αμερικανός; Ισως. Αλλά υπήρχαν πολλοί άλλοι σαν εμένα τη δεκαετία του ’70. Ηρωάς μου ήταν ο Κώστας Γαβράς. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω στις Κάννες το 1976, όταν γύρισα την πρώτη μου ταινία (σ.σ. «Independence Day») και ήταν πολύ ευγενικός μαζί μου.
Αναφέρεστε στον Κώστα Γραβά επειδή δίνετε συνέντευξη σε ελληνικό έντυπο; Οχι… Αλλωστε, πάντα τον σκέφτομαι ως Γάλλο, διότι τον γνώρισα στη Γαλλία. Ζώντας την ατμόσφαιρα του Berkley, εκτιμούσα αφάνταστα ότι ήταν πολιτικός σκηνοθέτης – αλλά με έναν θεατρικό τρόπο. Ακόμα πιστεύω ότι το «Ζ» είναι καταπληκτική ταινία. Την είδα πρόσφατα με τον γιο μου και συμφοιτητές του από το Cornell και είχε ακόμα φοβερή ενέργεια.
Εχετε δει σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο; Οχι, δυστυχώς, απολογούμαι για την άγνοιά μου.
Ούτε τον «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου; Οχι, λυπάμαι. ∆εν βλέπω πια πολλές ταινίες. Εχω μία 13χρονη κόρη, ταξιδεύω συχνά και η τηλεόραση κυριαρχεί στη ζωή μου. Κατεβάζω σειρές και τις βλέπω στο σπίτι.
Η τηλεόραση κυριαρχεί στη ζωή σας από επιλογή ή για τα χρήματα; Παλιά έλεγα ότι δεν θα έκανα ποτέ τηλεόραση. Αλλά με τα χρόνια γινόταν όλο και πιο δύσκολο να γυρίζω ταινίες και έπρεπε να βρω δουλειά να ζήσω την οικογένειά μου.
Συμβιβαστήκατε; Πρέπει να πω ότι τώρα μου αρέσει πραγματικά αυτό που κάνω και νιώθω πολύ τυχερός. Στο «Pri-son Break» η αισθητική μου ήταν σε απόλυτη αντιστοιχία με την αισθητική της σειράς. Και η τηλεόραση μου δίνει χρήματα για να χρηματοδοτώ εγώ ο ίδιος τις ταινίες μου – άρα να έχω απόλυτη ελευθερία επιλογών.
Οσα χρήματα βγάζετε από την τηλεόραση τα χάνετε στις ταινίες σας, δηλαδή; Περίπου. Στην ταινία μου για το Berkley τα έχασα όλα, διότι έκανα κακή συμφωνία με έναν διανομέα που φαλίρισε. Αλλά δεν ήταν πάρα πολλά τα λεφτά σε σχέση με ένα επεισόδιο του «Lost» που κόστιζε 4 εκατομμύρια δολάρια. Μόνο οι ηθοποιοί πληρώνονταν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια ανά επεισόδιο.
Είναι υπερεκτιμημένοι; ∆εν νομίζω. Κάποιοι ηθοποιοί έχουν μια μαγεία και ο κόσμος θέλει να τους βλέπει. ∆εν σημαίνει αυτό ότι είναι καλύτεροι ηθοποιοί. Πριν από πολλά χρόνια επέλεξα μια 18χρονη να παίξει σε μια ταινία μου επειδή μου άρεσε το δοκιμαστικό της. Ηταν η Τζούλια Ρόμπερτς.
Ηταν καλή; Φυσικά! Ηταν η Τζούλια Ρόμπερτς! Η κάμερα τη λάτρευε. Ολοι μπορούσαμε να το δούμε αυτό. Εκεί την είδαν άλλοι παραγωγοί και τη ζήτησαν για τις «Ανθισμένες μανόλιες», όπου κέρδισε υποψηφιότητα για Οσκαρ.
Γιατί σκότωσαν τον Πάτρικ Ντέμπσεϊ στο «Grey’s Anatomy»; Επρεπε να τον σκοτώσουν! Είναι φρικτός άνθρωπος. Εβγαζε πάνω από 11 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο και πραγματικά δεν ήθελες να βρίσκεσαι μαζί του στο ίδιο πλατό στα γυρίσματα.
Συμφωνείτε ότι σειρές όπως το «Lost» παρατραβάνε από σεζόν σε σεζόν; Ποτέ δεν θα παραδεχόμουν κάτι τέτοιο. Νομίζω ότι η τρίτη σεζόν του «Lost» είναι η καλύτερη, διότι τη σκηνοθέτησα και εγώ. Αλλά ίσως είμαι λίγο προκατειλημμένος.
Γιατί υπάρχει τόση άρρωστη βία στην αμερικανική τηλεόραση; Από την εποχή του Οιδίποδα ή του Μακμπέθ, οι άνθρωποι πάντα επιζητούσαν τη σύγκρουση και τη βία. Αλλά σε κάθε περίπτωση είμαι εναντίον της. Εχω και έναν πιο προσωπικό λόγο. Η αδερφή μου δολοφονήθηκε από τον σύζυγό της πριν από μερικά χρόνια.
Η Αμερική είναι καλύτερη ή χειρότερη από τη δεκαετία του ’70; Σε κάποια πράγματα, όπως στα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, είναι καλύτερη. Ομως εμείς πραγματικά πιστεύαμε ότι θα αλλάζαμε τον κόσμο, ενώ τώρα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ενημερώνονται καν πριν πάνε να ψηφίσουν.
Μπορεί να εκλεγεί ο Ντόναλντ Τραμπ; ∆εν νομίζω. Αλλά φοβίζει το γεγονός ότι κάποιοι τον παίρνουν στα σοβαρά. Μάλλον η Χίλαρι Κλίντον θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ, αν και προσωπικά θα ήθελα τον Μπέρνι Σάντερς!