Kύριε διευθυντά
Διάβασα («Κ», 20.11.2020) άρθρο του παλιού μου συνεργάτη και επιτυχημένου επιχειρηματία και θερμού πατριώτη, κ. Προδρόμου Εμφιετζόγλου, καθώς και παρόμοιο («Εστία», 12.11.2020) του συναδέλφου μου στο υπουργείο και μετέπειτα διευθυντικού στελέχους της Ε.Ε., κ. Αγγελου Ζαχαρόπουλου, περί μιας παγκόσμιας ελληνικής σταυροφορίας για την απόκτηση πόρων προς ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων με τον κατάλληλο σύγχρονο εξοπλισμό προς απόκρουση κάθε εξωτερικής απειλής, με τα οποία είμαι απολύτως σύμφωνος και θέτω στη διάθεση της προτεινόμενης για τον σκοπό αυτό επιτροπής το ποσό των 10.000 ευρώ από τις οικονομίες της σύνταξής μου για τα υπόλοιπα γηρατειά μου (είμαι ήδη 89 ετών) προτρέποντας και εγώ τους απανταχού Ελληνες και φιλέλληνες να συμβάλουν με τον οβολό τους, μικρό ή μεγάλο, για τον ιερό αυτό σκοπό συνεχίζοντας την παράδοση των εθνικών ευεργετών.
Στη σημερινή εποχή η ισχύς των κρατών δεν είναι το μέγεθος, αλλά κυρίως ο σύγχρονος εξοπλισμός (πλοία – φρεγάτες, αεροπλάνα, drones εναέριας και υποβρύχιας δραστηριότητας, ηλεκτρονικός εξοπλισμός κυβερνοάμυνας και κυβερνοεπίθεσης κ.ά.).
Δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να θωρακίσουμε τη χώρα μας καθόσον ο ανατολικός μας γείτονας, περιφρονώντας τους διεθνείς κανόνες ειρηνικής συμβίωσης των λαών, προβαίνει συνεχώς σε προκλήσεις και φανερές απειλές εις βάρος της ακεραιότητας της πατρίδας μας με διάφορα απίθανα ιδεολογήματα όπως της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της «γαλάζιας πατρίδας», αλλά και ακόμα οικειοποιώντας επιτεύγματα του ελληνισμού και του χριστιανισμού ελλείψει προφανώς δικών του.
Αλήθεια, τι έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα και στον πολιτισμό η επί πεντακόσια χρόνια Οθωμανική Αυτοκρατορία, την οποία θέλει να αναβιώσει ο «καλός» μας γείτονας, σε σύγκριση με τον ελληνισμό αρχαίο και νεότερο, του οποίου τα επιτεύγματα συνεχώς καπηλεύεται και οικειοποιείται; Εφεσος, Καππαδοκία, Πόντος, Κωνσταντινούπολη, γενικώς Ιωνία – πατρίδα μεγάλων δημιουργών του πνεύματος και αξεπέραστων μνημείων – μέχρι το πολύ πρόσφατο της Αγίας Σοφίας.
Πέραν της ιστορίας και του πολιτισμού παραχαράσσει και διαστρεβλώνει ακόμα και τη γεωγραφία, καθόσον γαλάζια πατρίδα είναι η Ελλάδα με τα χιλιάδες νησιά και τη διπλάσια ακτογραμμή (15 χιλ. χλμ. έναντι 7 χιλ. χλμ. της Τουρκίας) και παλαιότερα με επικράτηση σε όλη τη Μεσόγειο και τον Πόντο.
Είναι ατέλειωτες, λοιπόν, οι υπέρ ημών συγκρίσεις και για να μη μακρηγορώ και καταχρώμαι του χώρου της εφημερίδας, δυστυχώς, με έναν τέτοιο επιθετικό και αδίστακτο γείτονα δεν έχουμε άλλη δυνατότητα παρά να εξοπλιστούμε κατάλληλα και με τον τρόπο που προτείνουν οι ανωτέρω καλοί επιστολογράφοι.