Κύριε διευθυντά
Πολύ θα πρέπει να αγαπάει τη χώρα μας η Πολωνή νομπελίστρια του 2018 Ολγκα Τοκάρτσουκ. Οχι τόσο για τις σελίδες του βιβλίου της «Πλάνητες», που αφιερώνει στη χώρα μας, όσο για την τρυφερότητα με την οποία μιλάει γι’ αυτήν.
Οπως στο παρακάτω απόσπασμα: «Ο χάρτης της Ελλάδας θυμίζει ένα μεγάλο ταώ (παγώνι;). Αν κοιτάξει κανείς με προσοχή, μπορεί να διακρίνει ένα μεγάλο ταώ από νερό και στεργιά. Σε κανένα σημείο δεν έχει κάποιο στοιχείο το πάνω χέρι, σε σχέση με το άλλο – αγκαλιάζονται μεταξύ τους: γη και νερό. Ο ισθμός της Κορίνθου είναι αυτό που δίνει πίσω η γη στο νερό και η Κρήτη αυτό που δίνει το νερό στη γη. Μου φαίνεται πως η Πελοπόννησος έχει το πιο όμορφο σχήμα απ’ όλα. Το σχήμα ενός μεγάλου μητρικού χεριού, σίγουρα όχι ανθρώπινου. Ενός χεριού που βουτάει στο νερό για να ελέγξει αν έχει την κατάλληλη θερμοκρασία για μπάνιο».
Δεν μοιάζει σαν να το έχει γράψει ο Ελύτης;