Κύριε διευθυντά
Με αφορμή διάφορα δημοσιεύματα που αφορούσαν το νέο χωροταξικό νομοσχέδιο, που εκτός των άλλων σημαντικών θεμάτων επιχειρεί να αντιμετωπίσει τη δόμηση εκτός σχεδίου, είναι απαραίτητο να εκφραστούν και οι απόψεις που επικροτούν τέτοιες προσπάθειες.
Αρχικά θα πρέπει να γίνει σαφές ότι οι ιδιοκτήτες «οικοπέδων» (εντός σχεδίου) έχουν κάνει εισφορά σε γη και σε χρήμα, σε αντίθεση με τους ιδιοκτήτες «αγροτεμαχίων» (εκτός σχεδίου) που έχουν υπό προϋποθέσεις τη δυνατότητα δόμησης.
Εδώ υπάρχει σαφέστατα μια αδικία προς ιδιοκτήτες «οικοπέδων» στην εντός σχεδίου περιοχή, που σε αντίθεση με τους υπόλοιπους έχουν εισφέρει με τμήμα της ιδιοκτησίας τους και χρηματικό ποσό προς την πολιτεία για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων και υποδομών. Αυτή την αδικία προσπαθεί να εξομαλύνει το υπουργείο, περιορίζοντας τη δόμηση σε εκτός σχεδίου περιοχές και επιβάλλοντας ταυτόχρονα χρηματική εισφορά σε αυτούς που έχουν χτίσει με τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης.
Κατοχυρωμένο δικαίωμα δόμησης έχουν αυτοί που έχουν κάνει εισφορά σε γη και σε χρήμα, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Ας δούμε τώρα γιατί η δόμηση εκτός σχεδίου βλάπτει. Και πώς;
Το φαινόμενο της αστικής διάχυσης είναι μια κατάσταση που απασχολεί τα τελευταία χρόνια αρκετές κυβερνήσεις και έχει δραματικά αποτελέσματα για το περιβάλλον και το τοπίο. Είναι πιο απλά η διάσπαρτη δόμηση, που έχει δημιουργηθεί από τη δόμηση εκτός σχεδίου.
Η διάχυση δόμησης δημιουργεί ανεξέλεγκτο κατακερματισμό του χώρου και αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Δημιουργεί επίσης στρεβλή εικόνα της γαιοπροσόδου και των αξιών κανονικών «οικοπέδων». Τέλος, αυξάνει κατακόρυφα το κόστος δημιουργίας υποδομών για την πολιτεία και τους πολίτες. Είναι εξάλλου γνωστό ότι κάποιος που χτίζει σε εκτός σχεδίου περιοχές επιβαρύνεται το κόστος ηλεκτροδότησης και αποχέτευσης, ενώ σε εντός σχεδίου περιοχές αυτό είναι υποχρέωση της πολιτείας.
Εν κατακλείδι, η στρεβλή εικόνα που έχει δημιουργηθεί τόσα χρόνια από τα «χουντικά» προεδρικά διατάγματα της «κατά παρέλκυση δόμησης», θα πρέπει να αλλάξει.