Κύριε διευθυντά
Υπάρχει μία μελέτη στην Ψυχιατρική για το «σύνδρομο της ύβρεως», όπως το περιγράφει ο διακεκριμένος Αγγλος νευρολόγος – ψυχίατρος, λόρδος Ντέιβιντ Οουεν, που υπήρξε και υπουργός Εξωτερικών, στο βιβλίο του «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία». Τη λέξη «ύβρις» ο συγραφέας τη δανείστηκε από την αρχαία ελληνική γλώσσα και με τη σημασία της εποχής εκείνης.
Ο Οουεν περιγράφει δεκατέσσερα συμπτώματα του συνδρόμου και σημειώνει ότι είναι αρκετό να εμφανίζει ένας ηγέτης τουλάχιστον τρία από τα δεκατέσσερα συμπτώματα για να βγει η διάγνωση «σύνδρομο της ύβρεως».
Επίσης, σημειώνει ότι το σύνδρομο αυτό μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε ηγέτη μόνο κατά την περίοδο μιας θριαμβευτικής ανόδου του στην εξουσία και κατά κανόνα υποχωρεί μετά την απώλειά της. Και να προσθέσω ότι τα άτομα αυτά κατά την προηγηθείσα ζωή τους κατέχονται από μια ελαφρά έως ακραία απόκλιση της συναισθηματικής τους συμπεριφοράς της περιγραφόμενης στην Ψυχιατρική ως «άτομα με υπομανιακό χαρακτήρα».
Επειδή όμως στο ανθρώπινο μυαλό κυριαρχούν δύο βασικές λειτουργίες, αυτή του συναισθήματος αφενός και εκείνη της λογικής αφετέρου, πρέπει οι δύο αυτές βασικές λειτουργίες να βρίσκονται κατά το δυνατόν σε μια ισοϋψή θέση. Η υπεροχή του συναισθήματος έναντι της λογικής, όπως συμβαίνει στον υπομανιακό τύπο και κατ’ επέκταση στον γείτονικό μας ηγέτη και σε εκείνον της άλλης άκρης του Ατλαντικού, έχει ως αποτέλεσμα τα άτομα αυτά τόσο κατά τις εκφράσεις όσο και κατά τα έργα τους να χαρακτηρίζονται από μειωμένο έλεγχο της λογικής.
Στην τρέχουσα χρονική περίοδο παρατηρούμε ότι οι δύο αυτοί ηγέτες παρουσιάζουν τα συμπτώματα αυτά που δείχνουν ότι επιθυμούν να βρίσκονται καθημερινά στο προσκήνιο της επικαιρότητας αδιαφορώντας για τη λογική των λεγομένων τους, όπως και για τις επικίνδυνες επιπτώσεις των ενεργειών τους. Πιστεύουν ότι είναι υπεράνω κάθε ανθρωπίνου ελέγχου και ότι λόγο θα δώσουν μόνον στον Θεό και στην Ιστορία.