Kύριε διευθυντά
Πρόσφατα βρέθηκα σε γνωστό ψαρομεζεδοπωλείο της Θεσσαλονίκης. Με το που κάθισα έφτασε στο τραπέζι το γνωστό μπουκάλι με το εμφιαλωμένο νερό. Ζήτησα νερό βρύσης και οι υπεύθυνοι μου είπαν ότι δεν σερβίρουν γιατί είναι ακατάλληλο! Αμέσως έκανα ερώτημα στην ΕΥΑΘ για την ποιότητα νερού στο συγκεκριμένο σημείο και με διαβεβαίωσαν ότι το νερό είναι άριστης ποιότητας (όπως ήταν αναμενόμενο) και ότι ελέγχεται διαρκώς.
Πόσο έχουμε συνηθίσει να το αποδεχόμαστε χωρίς καμιά αντίδραση. Συνήθως λέμε «ε και τι έγινε;», ή η δυσκολία πως αν το κάνουμε θέμα θα σχολιαστεί αρνητικά στην παρέα μας και θα πάρουμε τη στάμπα του τσιγκούνη. Ισως δεν έχουμε σκεφτεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το τρεχούμενο νερό είναι καλύτερο ποιοτικά από το νερό στο πλαστικό μπουκάλι, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του πλαστικού μπουκαλιού, της μεταφοράς του, τα υπερκέρδη των εταιρειών εμφιάλωσης πολλά από τα οποία φεύγουν από την Ελλάδα, την ιδιωτικοποίηση των πηγών και του νερού που εντέλει στηρίζουμε με τις δικές μας πράξεις (ή απραξίες).
Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα με ψήφισμα του ΟΗΕ. Είναι δική μας υποχρέωση να το απαιτούμε φρέσκο και δωρεάν, δεν είναι ντροπή, είναι δικαίωμά μας, είναι στάση ζωής, είναι η νέα μόδα. Και είναι υποχρέωση της πολιτείας να φροντίσει να υπάρχει, να είναι ασφαλές και ελεγμένο σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Από εκεί ξεκινάμε!
*Φυσικός, Σύμβουλος επιχειρήσεων