Κύριε διευθυντά
Συγυρίζοντας τη βιβλιοθήκη μου, έπεσε στα χέρια μου ένα μικρό βιβλιαράκι με τίτλο «Η Παιδεία επί Κυβερνήσεως Ελευθερίου Κ. Βενιζέλου και Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων Γεωργίου Παπανδρέου, 1930-32».
Ομολογώ ότι αν και το είχα κάποτε διαβάσει, το είχα εντελώς ξεχάσει. Μετά τη συζήτηση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που μας απασχόλησε όλους τον τελευταίο μήνα και τις απεργίες και πορείες που ακολούθησαν, σκέφθηκα να το ξαναδιαβάσω. Αντιγράφω.
– Ανωτάτη Παιδεία (περίπου 100 χρόνια πριν):
«Είναι γνωστόν ότι η Ελλάς πάσχει από πληθωρισμόν αποφοίτων και των Γυμνασίων και των Πανεπιστημίων…
Επεδιώχθη λοιπόν ο περιορισμός των φοιτητών. Τον περιορισμόν τούτον επέβαλλαν επιτακτικώς δύο λόγοι. Αφ’ ενός η επιστημονική δυναμικότης του Πανεπιστημίου η οποία βεβαίως δεν είναι απεριόριστος. Και αφ’ ετέρου ο υφιστάμενος σήμερον επαγγελματικός πληθωρισμός των επιστημόνων όλων σχεδόν των κλάδων… ∆ιά τούτο σύνθημα της πανεπιστημιακής πολιτικής της Κυβερνήσεως υπήρξεν ο περιορισμός του ποσού και η βελτίωσις της ποιότητας.
Σημαντικόν μέτρον προς επίτευξιν του σκοπού τούτου υπήρξεν η καθιέρωσις των εισιτηρίων εξετάσεων διά τας οποίας ελήφθη πρόνοια όπως καταστώσιν αυστηρότεραι και δικαιότεραι… (π.χ. 500 διά την Νομική Αθηνών, 200 διά την Νομικήν Θεσσαλονίκης). Οι απόφοιτοι αισθητώς ήδη υπερβαίνουν την ζήτησιν εις τρόπον ώστε να ογκούται ο αριθμός του ανέργου επιστημονικού προλεταριάτου».
Στο δεύτερο άρθρο του κεφαλαίου αναφέρεται ότι η κυβέρνησις εμερίμνησε όπως η ετήσια χορηγία προς το πανεπιστήμιον θα αυξηθεί εντός της πενταετίας από 5.000.000 εις 25.000.000 και ότι θα βελτιωθεί η οικονομική θέσις των καθηγητών.
Αυτά λοιπόν και τα σχόλια δικά σας.
*Ομ., Καθηγήτρια ΕΜΠ