Κύριε διευθυντά
Μέχρι το 1984, οπότε αναγνωρίστηκε ο πολιτικός γάμος στην Ελλάδα, νόμιμος γάμος ήταν μόνο εκείνος που ετελείτο σε Ορθόδοξη ελληνική εκκλησία. Εκτοτε, αν γίνει σε εκκλησία άλλου θρησκεύματος μπορεί να αναγνωριστεί ως πολιτικός, αλλά τέκνα που ενδεχομένως έχουν γεννηθεί πριν από την αναγνώριση αυτή δεν θεωρούνται γνήσια! Ομως δύνανται να υποβάλουν αίτηση για απόκτηση ιθαγένειας εφόσον τεκμηριώσουν ότι είναι βιολογικά τέκνα Ελληνα πολίτη, από νόμιμο γάμο.
Η διαδικασία συγκέντρωσης και υποβολής των αναγκαίων πολλών δικαιολογητικών διέπεται από τη συνήθη εκδικητική γραφειοκρατία μας, η οποία ως συνήθως αντιμετωπίζει τους αιτούντες με δυσπιστία και με υποψία ότι είναι απατεώνες. Εχω προσωπική εμπειρία καθότι ο γιος μου έχει ξεκινήσει τη σχετική διαδικασία ως μόνιμος κάτοικος της αλλοδαπής και ταλαιπωρείται αφάνταστα με τις γραφειοκρατικές απαιτήσεις του οικείου προξενείου μας. Μήπως η σχετική νομοθεσία πρέπει να εκσυγχρονιστεί επειδή δεν συνάδει με τις κοινωνικές συνθήκες του 21ου αιώνα; Φαντάζομαι ότι φωτισμένοι υπουργοί (κ. Γ. Φλωρίδης, κ. Γ. Γεραπετρίτης) θα μπορούσαν να νομοθετήσουν απλά μόνο δύο τεστ DNA σε πιστοποιημένα κρατικά ή ιδιωτικά εργαστήρια.