Οι (ευρω)υποψήφιοι και το Ωδείο Αθηνών

Οι (ευρω)υποψήφιοι και το Ωδείο Αθηνών

Κύριε διευθυντά

Οπως είναι γνωστό, η 15η Απριλίου έχει καθιερωθεί από τον ∆ιεθνή Οργανισμό Τέχνης, από το έτος 2012, ως Παγκόσμια Ημέρα Τέχνης (World Art Day). Είναι η ημέρα γέννησης του Αναγεννησιακού καλλιτέχνη Λεονάρντο ντα Βίντσι (ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, ποιητής, μουσικός, αρχιτέκτων, γεωλόγος, γεωμέτρης, ανατόμος, χημικός και μαθηματικός), σύμβολο της παγκοσμίου ειρήνης και της ελευθερίας της έκφρασης!

Η ημέρα αυτή, από το έτος 2019 έχει τεθεί υπό την αιγίδα της UNESCO με σκοπό και στόχο την υπόμνηση και υπόδειξη στον άνθρωπο της ψυχικής και πνευματικής του ανάτασης και αισθητικής του απόλαυσης μέσω της τέχνης.

Η μουσική ανήκει ασφαλώς μαζί με τη ζωγραφική, τον χορό, την αρχιτεκτονική και τη γλυπτική στις Καλές Τέχνες με στέγη της, μοναδική και ξεχωριστή στην Ελλάδα, το Ωδείο Αθηνών.

Ο Μουσικός και ∆ραματικός Σύλλογος Ωδείο Αθηνών ιδρύθηκε το έτος 1871 και είναι το παλαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα ερμηνευτικών τεχνών στην Ελλάδα, στο οποίο σήμερα, εκτός από τη διδασκαλία της μουσικής, λειτουργεί Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, ∆ραματικής Τέχνης, χορού και τραγουδιού. Εδίδαξαν δε σ’ αυτό σπουδαίοι και παγκοσμίου φήμης δάσκαλοι και καθηγητές (Μητρόπουλος, Σκαλκώτας, Μαρία Κάλλας, Μίκης Θεοδωράκης και πολλοί άλλοι) και απεφοίτησαν απ’ αυτό έπειτα από πολυετείς σπουδές, αξιόλογοι μουσικοί και καλλιτέχνες, οι οποίοι τιμούν διαχρονικά τη χώρα μας παγκοσμίως.

Την ημέρα λοιπόν αυτή (15η Απριλίου) επέλεξε ο πρωθυπουργός της χώρας, φυσικά όχι τυχαία, και τον συγκεκριμένο χώρο του Ωδείου Αθηνών (αίθουσα Ι. ∆εσποτόπουλου) και για τους λόγους που μόνο ο ίδιος γνωρίζει πραγματικά (και υποθετικά… γνωστούς στους υπολοίπους) για την ανακοίνωση των υποψηφίων ευρωβουλευτών του κόμματός του (Ν.∆.) προσπαθώντας ενδεχομένως να υποδηλώσει εννοιολογικά και παραστατικά τη συνάρτηση της πολιτικής ή μάλλον και επί το ορθότερον της δικής του πολιτικής, με την τέχνη.

Κατόπιν των ανωτέρω, διερωτάται κανείς ποιος είναι ο αρμόδιος και υπεύθυνος εκ της διοικήσεως του Ωδείου Αθηνών και ιδίως, με ποια κριτήρια χορηγεί, νομίμως, σε πολιτικό κόμμα την άδεια χρησιμοποιήσεως μιας αιθούσης του Ωδείου (είτε λόγω πιθανής μισθωτικής σχέσεως ή ενδεχομένως και δωρεάν παραχωρήσεως του χώρου) για τη συγκεκριμένη πολιτική εκδήλωση. Προσωπικά αναρωτιέμαι, εάν θα εχορηγείτο παρόμοια άδεια, με τους αυτούς ή άλλους όρους συναλλαγής, για την ίδια ακριβώς πολιτική εκδήλωση και σε κάποιο άλλο πολιτικό κόμμα (π.χ. ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση, Πλεύση Ελευθερίας, ΚΚΕ κ.λπ.).

*Συντ/χος Συμβολαιογράφος Αθηνών (Πτυχιούχος Ελληνικού Ωδείου)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή