Κύριε διευθυντά
Σπανίως, νομίζω, διαβάζει κανείς –και δη σε επιστολή αναγνώστου, ειρήσθω εν παρόδω του κυρίου Ι. Θεοδωρόπουλου (6/6/2024)– τόσο αναλυτικό, ενδιαφέρον και εμπεριστατωμένο κείμενο, σχετικά με την D-Day – την απόβαση στη Νορμανδία. Μάθαμε λεπτομέρειες που αγνοούσαμε ή απλώς επανήλθαν στη μνήμη μας. Για όλα αυτά τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως. Γιατί αυτή η εισαγωγή;
Θα ήταν ευτύχημα εάν, με τον ίδιο τρόπο, σε σχέση με τις ευρωεκλογές, όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου και του κόμματος της Ν.∆., έπαυαν να κοκορομαχούν με τρόπο συχνά φαιδρό, να ρίχνει το ένα τη λάσπη στο άλλο, κ.λπ. Αντ’ αυτού, θα περίμενε κανείς μια πιο σοβαρή στάση ώστε να είχαμε πιο ξεκάθαρη και λεπτομερή ανάλυση σχετικά με το τι ο καθένας πρεσβεύει και ποια είναι η οπτική του σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε ο αυριανός ψηφοφόρος, αγνοώντας σχεδόν τα πάντα σχετικά με τους υποψηφίους ευρωβουλευτάς, μάθαινε επιτέλους τα πιστεύω τους και το γιατί να τους προτιμήσει. Κι ακόμα μια παρατήρηση σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ενωση: πολλοί από μας θα ήθελαν περισσότερη ενημέρωση για το τι θα έπρεπε να προσέξουμε και ποιο μέλλον θα θέλαμε να έχει (περιττό να πει κανείς πως όλα αυτά θα έπρεπε να ισχύουν και για τις όποιες άλλες εκλογές).
«…Ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας των εκλογών κρύβεται κάτω από τόνους εγχώριας φαιδρότητας…» – Αρης Αλεξανδρής «Καθημερινή» 8/6/2024.
