Νομικά αβάσιμη, αυθαίρετη και κακόπιστη χαρακτηρίζεται από την Αθήνα η επιστολή του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ, Φεριντούν Σινιρλίογλου, προ ολίγων ημερών. Προφανώς το περιεχόμενό της περί αποστρατιωτικοποίησης απορρίπτεται με λεπτομερή επιχειρηματολογία, η οποία περιλαμβάνεται στην επιστολή της Ελληνίδας μονίμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ, Μαρίας Θεοφίλη, που εστάλη χθες προς τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού.
Διπλωματικές πηγές επισήμαιναν ότι «οι τουρκικές μονομερείς αιτιάσεις περί καθεστώτος στρατιωτικοποίησης νησιών Αιγαίου και ανατολικής Μεσογείου, καθώς και η σύνδεση του καθεστώτος αυτού με την ελληνική κυριαρχία είναι παντελώς αβάσιμες, αστήρικτες, νομικά και ιστορικά λανθασμένες. Ως εκ τούτου απορρίπτονται στο σύνολό τους». Οι ίδιες πηγές τόνιζαν ότι με την επιστολή της Ελληνίδας μονίμου αντιπροσώπου, «αποδομείται η τουρκική επιχειρηματολογία και παράλληλα υπογραμμίζεται αναλυτικά η τουρκική παράνομη και προκλητική συμπεριφορά στην ευρύτερη περιοχή, αρχής γενομένης από το casus belli».
Στην επιστολή σημειώνεται, μεταξύ άλλων, ότι η περιγραφή των νησιών του ανατολικού Αιγαίου από την Τουρκία ως ευρισκόμενων «στην προέκταση της ενδοχώρας της Ανατολίας και είναι σχετικά με την άμυνα και την ασφάλεια της τελευταίας, καταδεικνύει την πρόθεση της Τουρκίας να αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτά τα νησιά».
Η κ. Θεοφίλη αποκρούει και την τουρκική απαίτηση αποστρατιωτικοποίησης νησιών όπως η Λήμνος και η Σαμοθράκη, υπενθυμίζοντας ότι στις 6 Μαΐου 1936 η ίδια η Αγκυρα αναγνώρισε το κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας να τα εξοπλίσει.
Αφού απορρίπτει και τις υπόλοιπες τουρκικές αιτιάσεις για το καθεστώς των Δωδεκανήσων και υπενθυμίζει την πρακτική παραβίασης του εθνικού εναέριου χώρου και των υπερπτήσεων ελληνικών νησιών, η μόνιμη αντιπρόσωπος σημειώνει ότι η Τουρκία με διάφορους τρόπους πρακτικά αρνείται στην Ελλάδα το δικαίωμα των νησιών της σε υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). «Αυτές οι προθέσεις έγιναν ακόμα πιο διάφανες όταν η Τουρκία ολοκλήρωσε με την κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Λιβύης, στις 27 Νοεμβρίου 2019, το εξ υπαρχής άκυρο “μνημόνιο κατανόησης” για την “οριοθέτηση της θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο”», σημειώνει η κ. Θεοφίλη, παραπέμποντας και στο σχετικό έγγραφο. Σημειώνεται, ακόμα, ότι «προκειμένου να συμπληρωθεί το περιφερειακό προφίλ της χώρας (Τουρκία), πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Τουρκία έχει εισβάλει και κατέχει παράνομα, πέρα από ένα τμήμα της Κύπρου, τμήματα, επίσης, του Ιράκ και της Συρίας, ισχυριζόμενη ότι το πράττει λόγω των ανησυχιών για την ασφάλειά της». Και προσθέτει ότι «αρνείται να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις και τους μισθοφόρους της από τη Λιβύη, αγνοώντας τις επανειλημμένες εκκλήσεις από σύσσωμη τη διεθνή κοινότητα».
Η δημοσιοποίηση της επιστολής της μόνιμης αντιπροσώπου της Ελλάδας στον ΟΗΕ, μάλιστα τη στιγμή της κοινοποίησής της στον γ.γ. Αντόνιο Γκουτέρες, δεν αποτελεί συνήθη πρακτική της ελληνικής διπλωματίας. Ωστόσο, αποτελεί έμμεση –πλην σαφή– απάντηση στην τακτική που είχε ακολουθήσει η Αγκυρα προ δύο εβδομάδων, όταν την ημέρα της κοινοποίησης της επιστολής του Τούρκου μόνιμου αντιπροσώπου, οι αρμόδιοι του Λευκού Παλατιού περί την επικοινωνία φρόντισαν να τη «διαρρεύσουν» στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων «Αναντολού». Εν ολίγοις, η ελληνική κίνηση εμπεριέχει και στοιχεία δυσαρέσκειας για την κατάχρηση του βήματος του ΟΗΕ, που τελικά καταλήγει να μετατρέπεται σε πεδίο διαρκούς αναπαραγωγής της προπαγάνδας της Αγκυρας.