Αδιαμφισβήτητα ο Ευάγγελος Αποστολάκης αποτέλεσε το πρόσωπο του ανασχηματισμού της περασμένης εβδομάδας. Η «παραλίγο μεταγραφή» του στο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη προκάλεσε θύελλα τόσο στη Ν.Δ. (λιγότερο εμφανή) όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που μάλλον αποτέλεσε και την αιτία του τελικού ναυαγίου. Ο αρχικός στόχος ήταν να τοποθετηθεί στο νεοσύστατο υπουργείο –που θα έχει ως βασικό αντικείμενο την αντιμετώπιση σύγχρονων προκλήσεων που δημιουργούνται από την κλιματική κρίση– ένα πρόσωπο γενικής αποδοχής. Η σκέψη του κ. Μητσοτάκη ήταν λογική, καθώς ο κ. Αποστολάκης, πέρα από τη μακρόχρονη πορεία του σε θέσεις ηγεσίας στις Ενοπλες Δυνάμεις, είχε επιδείξει και –ασυνήθιστα για στρατιωτικό– πολιτικά αντανακλαστικά. Επιπλέον, παρότι αποτελεί τακτικό συνομιλητή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Αποστολάκης αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα πρόσωπο που προέρχεται από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και δη το ΠΑΣΟΚ.
Καταγωγή από το Ρέθυμνο
Με καταγωγή από το Γεράνι Ρεθύμνου και παιδικά χρόνια στο σπίτι του στην περιοχή του Πετρέ, ο Ευάγγελος Αποστολάκης ήταν το τελευταίο παιδί από δέκα αδέλφια. Ο μετέπειτα γάμος του με τη Δέσποινα Μαγγελάκη, η οποία είχε άλλα… δέκα αδέλφια διασφάλισε –αν μη τι άλλο– ότι τα οικογενειακά τραπέζια στο Πετρέ θα ήταν εκτεταμένα. Τα δύο παιδιά του κ. Αποστολάκη, πάντως, δεν ακολούθησαν την καριέρα του πατέρα τους, αν και κληρονόμησαν την αγάπη για τη θάλασσα.
Ο ίδιος ο Ευάγγελος Αποστολάκης αρέσκεται στο προσωνύμιο του «βάτραχου», καθώς πέρασε το μεγάλο μέρος της επιχειρησιακής νιότης του ως μέλος της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ενώ τη διοίκησε μεταξύ 1998 και 2001), αλλά εκείνο που μένει από την πορεία του ήταν η δυνατότητα να συνεργάζεται με πολιτικά πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους, από το ΠΑΣΟΚ, τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Επί ΠΑΣΟΚ ήταν για ένα χρονικό διάστημα υπασπιστής δύο διαδοχικών υπουργών Εθνικής Αμυνας (Ακη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου). Αν και το 2009 αποστρατεύθηκε, επέστρεψε τον ίδιο χρόνο (επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου). Το 2013, επί πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, τοποθετήθηκε αρχηγός ΓΕΝ, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015, το ΚΥΣΕΑ τον τοποθέτησε αρχηγό ΓΕΕΘΑ, θέση στην οποία διαδέχθηκε τον Μιχάλη Κωσταράκο. Ενδιαμέσως ο κ. Αποστολάκης είχε περάσει από πολλές θέσεις στο Πολεμικό Ναυτικό (Γενικός Διευθυντής Β΄ Κλάδου, Υπαρχηγός Στόλου και Υπαρχηγός και Επιτελάρχης ΓΕΕΘΑ).
Τα υποβρύχια 214
Επί υπουργίας του Δημήτρη Αβραμόπουλου (2014), ο κ. Αποστολάκης, σε απόλυτο συντονισμό και υπό τις πολύ σαφείς οδηγίες του πολιτικού προϊσταμένου του, κατόρθωσε να διασώσει το πρόγραμμα των υποβρυχίων 214, τα οποία κινδύνευαν με πλήρη απαξίωση λόγω της μακρόχρονης διαμάχης ανάμεσα στην ιδιοκτησία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και στο ελληνικό Δημόσιο, αλλά και στην απροθυμία συνεργασίας από τη γερμανική εταιρεία ναυπήγησης. Από εκείνη την εποχή, ένας άλλος αξιωματικός, ο Αρης Αλεξόπουλος –τότε διοικητής του Ναυτικού Κλιμακίου Σκαραμαγκά– ήδη έχει αξιοποιηθεί από τη σημερινή κυβέρνηση ως γενικός διευθυντής Εξοπλισμών.
Συνεργασία με τον Καμμένο
Η δυνατότητα ελιγμών και το πολιτικό αισθητήριο του κ. Αποστολάκη φάνηκε κατά κύριο λόγο στην –πάρα πολλές φορές– άβολη συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο, υπουργό Εθνικής Αμυνας, πρόεδρο των ΑΝΕΛ και κυβερνητικό εταίρο του Αλέξη Τσίπρα την περίοδο 2015-19. Πρακτικά, από ένα χρονικό σημείο και έπειτα ο κ. Αποστολάκης συνομιλούσε απευθείας με τον τότε πρωθυπουργό, ο οποίος και του είχε παραχωρήσει τη σχετική εξουσιοδότηση, γνωρίζοντας ότι σε πολλά ευαίσθητα θέματα, οι παρεμβάσεις του κ. Καμμένου οδηγούσαν σε μάλλον παρακινδυνευμένα αποτελέσματα. Αυτή η αίσθηση εμπιστοσύνης που δημιουργούσε ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ είχε εκτιμηθεί από πολλούς παράγοντες και δρώντες στην Αθήνα, που προτιμούσαν για συνομιλητή εκείνον και όχι τον υπουργό Εθνικής Αμυνας. Δεν ήταν λίγες οι περιστάσεις κατά τις οποίες το γραφείο του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ λειτουργούσε πυροσβεστικά, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά.
Κατά την περίοδο της κλιμακούμενα αυξημένης έντασης στα Ελληνοτουρκικά, ο κ. Αποστολάκης είχε αναπτύξει ανοιχτή επικοινωνία με τον Χουλουσί Ακάρ, αρχηγό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων έως το 2018 και υπουργό Εθνικής Αμυνας στη συνέχεια. Αυτή η επικοινωνία υπήρξε καταλυτική αρκετές φορές στην πρόληψη προβλημάτων, αλλά και κάποιες ανεπαρκής, όπως τον Μάρτιο του 2018, όταν οι δύο στρατιωτικοί που συνελήφθησαν στον Εβρο, αντί να επιστραφούν κατά τη συνήθη πρακτική, παρέμειναν υπό κράτηση για 167 ημέρες.
Οι επαφές με τον κ. Ακάρ παρέμειναν και όταν ο κ. Αποστολάκης τοποθετήθηκε ως υπουργός Εθνικής Αμυνας τον Ιανουάριο του 2019, στη θέση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος παραιτήθηκε λόγω της διαφωνίας του με τον τότε πρωθυπουργό, με αφορμή την επικείμενη επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή των Ελλήνων. Η αιφνίδια μετάβαση του κ. Αποστολάκη από τη θέση του αρχηγού ΓΕΕΘΑ σε εκείνη του υπουργού Εθνικής Αμυνας συγκέντρωσε τότε κριτική, όπως και η θετική στάση που τήρησε έναντι της Συμφωνίας των Πρεσπών. Οι καλές σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα δεν ήταν, ωστόσο, αρκετές ώστε να πειστεί ο κ. Αποστολάκης να κατέλθει και ως υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές που τελικά προκηρύχθηκαν για τον Ιούλιο του 2019.
Στα αντιπολιτευτικά χρόνια που ακολούθησαν έκτοτε, ο Ευάγγελος Αποστολάκης έχει μεν μείνει μακριά από τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ (όπου άλλωστε δεν έχει πολλές συμπάθειες) και αποτελεί τακτικό συνομιλητή τόσο του Αλέξη Τσίπρα, όσο και συνεργατών του όπως ο Βαγγέλης Καλπαδάκης. Πριν από μερικές μέρες ένα τηλεφώνημα από τον Στέλιο Νικηφοράκη, φίλο του Βαγγέλη Αποστολάκη αλλά και πρόσωπο με διαχρονικά στενές σχέσεις με το οικογενειακό περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη, οδήγησε και σε μια σειρά επικοινωνιών ανάμεσα στον τέως υπουργό Εθνικής Αμυνας και στον πρωθυπουργό. Εις μάτην, όπως φάνηκε εκ των υστέρων.